Zegar wahadłowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Vagobot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał war:Relo nga pendulo
i
Linia 3:
'''Zegar wahadłowy''' – [[zegar mechaniczny]] wykorzystujący [[wahadło zegarowe|wahadło]] jako regulator chodu do odmierzania [[czas]]u. Do wskazywania czasu w zegarach wahadłowych wykorzystuje się wskaźnik analogowy w postaci tarczy i wskazówek. Zegar wahadłowy napędzany jest zazwyczaj [[Grawitacja|siłą grawitacji]] (obciążnik na lince), [[sprężyna|sprężyną]] lub [[elektromagnes]]em.
 
Zegar wahadłowy jest bardzo wrażliwy na zakłócenia pracy wynikające ze zmian temperatury, ciśnienia, niewłaściwe ustawienie oraz drgania pochodzące z otoczenia. Dlatego zegary te budowane są wyłącznewyłącznie jako stacjonarne. Mają one obudowy w postaci szafki, najczęściej drewnianej o zróżnicowanych wymiarach. Duże zegary z długim wahadłem ustawiane są na podłodze, mniejsze wieszane na ścianie lub ustawiane na półce (zegar kominkowy). Najczęściej spotykane zegary wahadłowe to zegary bijące (wybijające pełne [[godzina|godziny]], półgodziny i kwadranse), kukułkowe (mechanizm bicia jest zastąpiony przez system piszczałek), wygrywające melodie (kuranty) oraz wskazujące czas (chodziki).
 
Pierwszy zegar wahadłowy został zbudowany przez [[Christiaan Huygens|Christiaana Huygensa]], który około roku 1657 zastosował w praktyce prawo ruchu wahadłowego sformułowane przez [[Galileusz]]a. Ówczesne zegary posiadały jedynie wskazówki godzinowe jednak wraz ze wzrostem dokładności chodu wprowadzono wskazywanie minut wskazówką minutową. Rozwój konstrukcji [[wychwyt]]ów powodował dalsze usprawnienie pracy zegarów wahadłowych do momentu skonstruowania przez [[George Graham|George'a Grahama]] wychwytu spoczynkowego (w r. 1715), który pod nazwą wychwytu Grahama jest stosowany do dziś.