Seniorat Salony: Różnice pomiędzy wersjami

'''Seniorat Salony'''<ref name=Fran>[http://www.fhw.gr/chronos/projects/fragokratia/en/webpages/frago.html | Latin occupation in the Greek Lands- County of Salona].</ref> to nazwa jednego z feudalnych władztw łacinników na terenie Cesarstwa bizantyjskiego. Powstało w wyniku podboju terenów wokół Salony (współczesna [[Amfissa]]) w środkowej [[Grecja|Grecji]] przez uczestników [[IV wyprawa krzyżowa|IV krucjaty]] w 1205 roku<ref name=Fran/>.

Wśród terenów podbitych przez [[Królestwo Tessaloniki|króla Tessaloniki]], [[Bonifacy z Montferratu|Bonifacego z Montferratu]], w czasie jego kampanii w południowej Grecji była Salona, miasto położone w okolicach antycznej Amffisy, nieopodal [[Delfy|Delf]]. Pierwotnie Saloną rządzili dostojnicy z tytułem barona. Pierwszym z nich był Tomasz d' Autremoncourt, który wybudował zamek na bazie fortyfikacji starożytnego akropolu. Twierdza ta istnieje do dziś i jest jednym z najlepiej zachowanych świadectw obecności łacinników w Grecji. Nazwa "Salona"„Salona” która do dzisiaj funkcjonuje w codziennym użyciu mieszkańców regionu<ref name=Miller/>, mimo urzędowego nadania miastu nazwy antycznej Amfissy, pochodzi prawdopodobnie od Królestwa Tessaloniki. Tomasz I szybko rozciągnął swoje władztwo na pobliski port w Galaxidi, dzięki czemu wzrosło znaczenie i zamożność Salony i to do tego stopnia że dwóch ostatnich władców z rodziny Autremoncourt biło monety z własnym wizerunkiem<ref name=Miller>Miller William, ''The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566)'', E.P. Dutton and Company, 1908.</ref>. W okolicach 1210 roku Salona tymczasowo znalazła się pod panowaniem despoty Epiru, Michała I Angelosa. Jakiś czas potem tereny te przejęło [[Księstwo Achai|księstwo Achai]] a później było lennem Aten. Zależność od księstwa Achai trwała do 1311 roku, kiedy to Tomasz III d' Autremoncourt został zabity w bitwie przeciwko [[Katalonia|Katalończykom]], pod Orchomenos.

Od 1318 roku Salona była rządzona przez katalońską rodzinę Fadrique, której członkowie nosili tytuł hrabiowski. W czasie panowania Katalończyków mianowano kasztelana, który osiadł w twierdzy i odpowiedzialny był za jej obronę i sprawność miejscowego wojska. W Salonie obowiązywało wówczas katalońskie prawo, oparte ona prawaprawach [[Barcelona|Barcelony]]<ref name=Fran/>. Prawdopodobnie język kataloński był wówczas językiem urzędowym. W 1327 roku do hrabstwa przyłączono Loidoriki i Vitrinitzę, które później uzyskały status osobnych ziem i posiadały własnego kasztelana.

W maju 1380 roku Salona została zdobyta przez [[Kompania Nawarska|Kompanię Nawarską]] i do 1394 roku była rządzona przez bizantyjską hrabinę Helenę Kantakuzen. Po śmierci Heleny w 1394 roku hrabstwo znalazło się pod kontrolą tureckiego sułtana [[Bajazyd I Błyskawica|Bajazyda I]], a następnie [[Despotat Morei|despoty Morei]], [[Teodor I Paleolog|Teodora I Paleologa]]. Teodor nie posiadał jednak ani sił ani środków by utrzymać Salonę i w 1403 odsprzedał je [[Joannici|szpitalnikom]]. Ostatecznie, w 1410 roku cały region znalazł się pod panowaniem [[Osmanowie|Osmanów]].