Kość miedniczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot dodał ta:இடுப்பு வளையம் |
drobne merytoryczne |
||
Linia 8:
[[Plik:Gray235.png|thumb|200px|Zewnętrzna powierzchnia kości miednicznej]]
[[Plik:Gray236.png|thumb|200px|Wewnętrzna powierzchnia kości miednicznej]]
Kość miedniczna [[kręgowce|zwierząt kręgowych]] jest silnie wykształcona, co związane jest z koniecznością dźwigania większości ciała oraz przez to, że stanowi połączenie z kośćmi kończyny tylnej (dolnej), która jest elementem napędowym zwierzęcia. Jest silnie złączone z kręgosłupem. W czasie [[embriogeneza|embriogenezy]] przechodzi stadium chrzęstne. W obrębie tej kości znajduje się panewka stawowa (łac. ''acetabulum'') dla główki [[kość udowa|kości udowej]]. W kierunku dogrzbietowym od wspomnianej panewki znajduje się wyrostek biodrowy (łac. ''processus iliacus''). W okolicy kości łonowej znajduje się otwór
Wszystkie kości wchodzące w skład kości miednicznej biorą udział w wytworzeniu [[panewka|panewki]]. Panewka jest głębokim kubkowatym dołem. Jest u dołu przerwana przez wcięcie panewki, które prowadzi do dołu panewki znajdującego się w jej dnie. Do brzegu panewki, który stanowi obwodową wargę powierzchni księżycowatej przyczepia się obrąbek panewki, który ponad wcięciem panewki wytwarza więzadło poprzeczne panewki. Powierzchnie księżycowate stanowią powierzchnie stawowe w [[staw biodrowy|stawie biodrowym]].
| |||