Wikipedia

I wojna szmalkaldzka: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Pietrov23 (dyskusja | edycje)
2438 edycji
poprawa błędu
m Wycofano edycje użytkownika Pietrov23 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Luckas-bot.
Linia 1:
'''Pierwsza wojna szmalkaldzka''' [[1546]]-[[1547]] to konflikt religijny pomiędzy [[katolicyzm|katolickim]] [[władcy Niemiec|cesarzem Rzeszy]] [[Karol V Habsburg|Karolem V Habsburgiem]] oraz [[protestantyzm|protestanckim]] [[związek szmalkaldzki|związkiem szmalkaldzkim]].
 
W roku [[1531]] władcy miast protestanckich na Reichstagu w [[Augsburg]]u powołali związek szmalkaldzki zagrażający władzy cesarza Karola V Habsburga. Jednak dopiero po zawarciu przez cesarza [[pokój w Crepy|pokoju z Francją w Crepy]] w roku [[1544]] pojawiła się możliwość i środki wystąpienia przeciwko protestantom. W tym celu Karol V Habsburg zawarł z [[Paweł III (papież)|papieżem Pawłem III]] sojusz przeciwko heretykom. Gdy w roku [[1546]] Związek odważył się wysłać swojego przedstawiciela na [[sobór trydencki]], cesarz zagroził wojną przywódcom protestantów [[Jan Fryderyk Wspaniałomyślny|Janowi Fryderykowi I]] [[władcy Saksonii|Saksońskemu]] oraz [[Landgrafowie, książęta i wielcy książęta Hesji|landgrafowi Hesji]] [[Filip Wielkoduszny|Filipowi Wielkodusznemu]]. Udało mu się natomiast przeciągnąć na swoją stronę protestanckiego księcia [[Maurycy Wettyn|Maurycego]] ([[Wettynowie|Wettyna]] z linii albrechtyńskiej), co nieco osłabiło Związek.
 
Wykorzystując sprzyjające okoliczności cesarz rozpoczął tzw. kampanię naddunajską przeciwko ważniejszym miastom związkowym: [[Ulm]], [[Konstancja (Niemcy)|Konstancja]], [[Biberach an der Riß]]. Dnia [[24 kwietnia]] [[1547]] w [[bitwa pod Mühlberg|bitwie pod Mühlberg]] nad [[Łaba|Łabą]] pokonał on ostatecznie wojska przywódców protestanckich. Jan Fryderyk I dostał się do niewoli, po pewnym czasie poddał się także landgraf Filip Heski. Obu osadzono w więzieniu na terenie [[Niderlandy (region historyczny)|Niderlandów]]. Pomimo że takie miasta jak [[Brema]] i [[Magdeburg]] nadal stawiały opór, Związek praktycznie przestał istnieć. Jako nagrodę za przejście na stronę cesarza, Maurycy Wettyn otrzymał elektorat saski odebrany Janowi Fryderykowi I. Od tej pory ziemie elektorskie oraz pozostałe tereny [[Saksonia|Saksonii]] dostały się pod panowanie albrechtyńskiego rodu Wettynów. Dotychczasowym władcom z linii ernestyńskiej pozostały jedynie ziemie [[Turyngia|Turyngii]].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/I_wojna_szmalkaldzka”