Heinrich Himmler: Różnice pomiędzy wersjami

{{Polityk infobox

|data urodzenia = [[7 października]] [[1900]]

|data śmierci = [[23 maja]] [[1945]]

|2 następca = [[Wilhelm Stuckart]]

|odznaczenia = [[Plik:Планка Орден крови.png|40px|Order Krwi]] [[Plik:Anschluss Medal Bar.PNG|40px|Medal Anschlussu Austrii]] [[Plik:Sudetenland Medal Spange Prager Burg BAR.png|40px|Medal za zajęcie Sudetów z okuciem Zamku Praskiego]] [[Plik:Memel Medal Bar.PNG|40px|Medal za zajęcie Kłajpedy]]

}}

 

== Biografia ==

Urodził się i wychował w katolickiej rodzinie mieszczańskiej. Ze względu na stan zdrowia zrezygnował z kariery wojskowej na rzecz studiów rolniczych. W [[1922]] uzyskał tytuł inżyniera biologa. W trakcie studiów zaangażował się w politykę po stronie nazistów. Wziął udział w [[pucz monachijski|puczu monachijskim]] w [[1923]]. [[6 stycznia]] [[1929]] został [[Reichsführer-SS|Reichsführerem SS]] (bojówek ''Schutz-Staffeln''), stanął na jego czele. Był członkiem okultystycznego [[Towarzystwo Thule|Towarzystwa Thule]].

 

 

W sierpniu [[1939]], wraz z [[Reinhard Heydrich|Reinhardem Heydrichem]], zaplanował zainscenizowaną [[prowokacja gliwicka|prowokację gliwicką]], mającą posłużyć jako jedna z przyczyn wkroczenia wojsk niemieckich do Polski.

 

W październiku [[1939]] został mianowany ''komisarzem Rzeszy do spraw umacniania niemieckich wartości narodowych''. Pierwszym ze zrealizowanych przez niego zadań było rozpoczęcie przymusowej deportacji Polaków i Żydów z polskich terenów, które zostały wcielone do Rzeszy. [[24 kwietnia]] [[1940]] Himmler wydał rozkaz utworzenia obozu koncentracyjnego w [[Oświęcim]]iu. W czerwcu [[1941]] wydał komendantowi tego obozu, [[Rudolf Hoess|Rudolfowi Hössowi]] polecenie zbudowania obiektów do gazowania więźniów<ref>Rudolf Höss, Pery Broad, Johann Paul Kremer Oświęcim w oczach SS, Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau, Oświęcim 2007, s. 74.</ref>. W styczniu [[1942]] wydał Głównemu Urzędowi Gospodarki i Administracji Rzeszy polecenie wsparcia koncernów zbrojeniowych pracą więźniów. W tym samym roku zezwolił na prowadzenie w obozach koncentracyjnych szeregu doświadczeń medycznych na ludziach. [[8 października]] [[1943]] Himmler nakazał utworzenie przy wszystkich placówkach gestapo wyższego szczebla ''Wielkich Komisji Specjalnych'' do walki z sabotażem. [[11 czerwca]] [[1943]] wydał rozkaz zlikwidowania wszystkich gett żydowskich na obszarze Polski, a [[21 czerwca]] także na okupowanych obszarach Rosji. W swoich "myślach o traktowaniu obcoplemiennych na wschodzie" pisał "W ciągu niewielu lat - wyobrażam sobie, w ciągu 4 do 5 lat - np. pojęcie [[Kaszubi|Kaszubów]] musi się stać nieznane, ponieważ wówczas kaszubskiego ludu już nie będzie (odnosi się to szczególnie do Prus Zachodnich)."

 

 

 

Żadnej z osób najbliższych Himmlerowi, w tym bratu Gebhardowi i kochance Hedwig Potthast, którzy przybyli do Lüneburga, nie pokazano zwłok, chociaż się tego domagali.

Lekarz dokonujący sekcji zwłok domniemanego Himmlera, podpułkownik Browne, przyznał, że na twarzy nie było blizny, jaką autentyczny Himmler miał po ranie otrzymanej w pojedynku na szpady w 1921 roku. W raporcie kapitana M.C. Bonda, który dokonał oględzin ciała tuż po samobójstwie, nie ma też wzmianki o bliźnie, jaką Himmler miał na prawym ramieniu - był to ślad po ranie zadanej przez pocisk, który trafił go przypadkowo w czasie zamachu na Hitlera w Scharfheide 20 czerwca 1943 r.

 

 

{{Przypisy}}