Karol Kalita: Różnice pomiędzy wersjami

 

Został mianowany majorem i skierowany do [[powiat stopnicki|powiatu stopnickiego]]. Był organizatorem pułku stopnickiego, który wchodził w skład dywizji sandomierskiej korpusu gen. [[Józef Hauke-Bosak|Józefa Hauke-Bosaka]].

Stoczył kilka zwycięskich bitew z Rosjanami, m.in. pod [[Mierzwin (województwo świętokrzyskie)|Mierzwinem]] ([[5 grudnia]] [[1863]]) oraz pod [[Lubienia (województwo świętokrzyskie)|Lubienią]] i [[Bitwa pod Iłżą (1864)|Iłżą]] ([[17 stycznia]] [[1864]]). Po tej ostatniej bitwie został awansowany na pułkownika. Z powodu choroby nie uczestniczył w [[Bitwa pod Opatowem (1864)|bitwie opatowskiej]], w której rozbity został jego pułk. Po upadku powstania udał się na emigrację do [[Turcja|Turcji]], skąd w [[1871]] wrócił do [[Lwów|Lwowa]]. Ostatecznie znalazł pracę w szpitalu psychiatrycznym i ustatkował się.