|
'''Pokritija most''' (''Покрития(т) мост'') (pol.: '''Zakryty most''') – [[most]] w mieście [[Łowecz]] w północnej [[Bułgaria|Bułgarii]], nad rzeką [[Osym]] (dopływ [[Dunaj]]u), na przedgórzu [[Bałkany|Bałkanów]].
Most posiadał oryginalne zadaszenie, które tworzyło konstrukcję tunelową. Zbudowanego został przez przez [[Kolju Ficzeto|Kolju Ficzetę]], bułgarskiego budowniczego z czasów zaboru [[Imperium Osmańskieosmańskie|osmańskiego]]. Pierwszym, który rozsławił most, był [[Austria|austriacki]] [[geologia|geolog]] [[Ami Bouè]], który odwiedził miasto w I. poł. XIX w. i opisał go swojej książce. Ten kamienny most stanowił połączenie dwóch części miasta, był swego rodzaju "[[bazarTargowisko|bazarem]]em", zaopatrującym mieszkańców miasta w przedmioty użytku codziennego, ubrania i żywność. Był też miejscem spotkań, tajnych zebrań przedstawicieli ówczesnej bułgarskiej opozycji z [[Wasyl Lewski|Wasylem Lewskim]] na czele.
Początkowo konstrukcja tunelowa mostu wykonana była z drewna. Przez lata jednak częste uszkodzenia powodowane przez wzbierającą rzekę wymagały napraw. W [[1872]] r. [[powódź]] całkowicie zniszczyła most. Bułgar [[Nikoła Ficzew]] zaprojektował i nadzorował budowę nowego mostu zakrytego, zabudowanego 64 sklepikami, rozmieszczonymi po obu bokach mostu, i zbudowanego z drewna [[buk]]owego. Budowa trwała trzy lata. Konstrukcja mostu mierzyła 84 m długości, 10 m szerokości, [[filar]]y miały zaś po 5 m wysokości. Od połowy wysokości filary miały przeloty, które umożliwiały swobodny przepływ wezbranej wody. Na filarach oparte były [[dąb|dębowe]] belki i deski. [[Dźwigar]]y połączone były drewnianymi [[czopKlin (fizyka)|czopami]]ami i [[wrąb|wrębami]] zamiast żelaznych mocowań. Droga na moście wykonana była z [[bruk]]u i posypana [[żwir]]em. Po bokach mostu, w ścianach, znajdowały się małe okienka, przepuszczające do środka światło słoneczne. Wieczorem most oświetlany był latarniami gazowymi. Po powtarzających się pożarach mostu, spowodowanych przez Turków (m.in. w nocy z 2 na 3 sierpnia [[1925]] r.), obiekt w roku [[1931]] przebudowano na most stalowo-betonowy, zachowując przy tym jego charakterystyczny kształt. Dach mostu zrobiono ze szkła, a cześć środkowa nie miała ścian bocznych. W latach [[1981]]-[[1982]] most ponownie przebudowano i dziś stanowi jedną z ważniejszych atrakcji miasta Łowecz. Oprócz Zakrytego mostu, oba brzegi miasta, tzw. nową oraz starą "Waroszę", łączą dwa dodatkowe mosty: jeden o konstrukcji linowej, "Wyżenija most", i jeden o konstrukcji stalowej, "Żeleznija most".
=== Bibliografia ===
|
