Thietmar z Merseburga: Różnice pomiędzy wersjami

'''Thietmar z Merseburga''' ([[imię]] to odpowiada współczesnemu [[Ditmar|Dietmar]]; ur. [[25 lipca]] [[975]] r. prawdopodobnie w [[Walbeck]] – zm. [[1 grudnia]] [[1018]] r. w [[Merseburg]]u) – [[biskup]] [[Merseburg|merseburski]], [[kronika]]rz, autor ''kroniki Thietmara'', ważnego źródła historii Niemiec i Polski.

Trzeci z kolei syn grafa [[Zygfryd von Walbeck|Zygfryda von Walbeck]] i jego żony, Kunegundy. Elementarne wykształcenie odebrał u Emnildy, ciotki swego ojca, w [[Quedlinburg]]u. W roku [[987]] oddany do klasztoru św. [[Jan]]a na Górze w [[Magdeburg]]u, gdzie przez trzy lata pobierał dalsze nauki pod okiem [[opat]]a Rykdaga. Decydującym, jeśli chodzi o umysłowość Thietmara, był jednak kolejny etap jego edukacji, kiedy to przyszły kronikarz i [[biskup]] uczył się w [[Magdeburg|magdeburskiej]] szkole katedralnej. Kierowali nią kolejno: mistrz [[Ekkehard CzerwonyRudy|Ekkehard zwany CzerwonymRudym]], a po nim mistrz Geddo. Pobyt w [[Magdeburg]]u wywarł również wpływ na jego światopogląd – odtąd stał się gorącym orędownikiem akcji misyjnych wśród [[Słowianie|Słowian]], prowadzonych w ramach zależności od [[Kościół katolicki|Kościoła]] i państwa [[Niemcy|niemieckiego]]. Nigdy nie znalazła u niego poparcia uniwersalistyczna idea ''odnowienia Cesarstwa Rzymskiego'' lansowana przez cesarza [[Otton III (cesarz rzymski)|Ottona III]]. Wspierał za to aktywnie jego następcę, [[Henryk II Święty|Henryka II]], który skupiał się głównie na konsolidacji i wzmacnianiu roli [[Niemcy|Niemiec]] w [[Europa|Europie]], a zwłaszcza w [[Italia|Italii]]. W [[1009]] roku zmarł [[biskup]] [[Merseburg|merseburski]] Bozo. Thietmar został jego następcą. Zmarł w 1018 roku.