Skrzatusz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
→‎Historia: sufragan->pomocniczy
Linia 31:
== Historia ==
Historia Skrzatusza w swoich początkach jest mało znana. Pierwsze wzmianki o Skrzatuszu pochodzą z roku [[1438]]. W roku 1575 do miejscowego [[Kościół (budynek)|kościoła]] sprowadzono figurkę Matki Bożej Bolesnej. Skrzatusz stał się miejscem pielgrzymkowym szeroko znanym w całej [[Wielkopolska|Wielkopolsce]], co doprowadziło do utworzenia w Skrzatuszu 1 stycznia 1658 roku samodzielnej placówki duszpasterskiej.
Dzięki staraniom [[Starosta niegrodowy|starosty]] [[Nowy Dwór (powiat pilski)|nowodworskiego]] Wojciecha Konstantyna z Goraja Brezy 15 września 1660 roku [[biskup]] Wojciech Tholibowski odłączył Skrzatusz od Wałcza i erygował samodzielną [[Parafia|parafię]]. Pierwszym [[proboszcz]]em parafii został ksiądz Jakub Krueński. W związku z powstaniem parafii, za przykładem [[Władcy Polski|króla]] [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]], w latach 1683–1694 Wojciech Breza wystawił w Skrzatuszu nową murowaną świątynię. Wybudowana została pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP. Konsekracji kościoła dokonał w niedzielę „Laetare” 6 marca 1701 roku, [[Biskupbiskup sufragan|sufraganpomocniczy]] [[poznań]]ski, biskup [[Hieronim Wierzbowski]]. Po zwycięskiej [[Wojna polsko-turecka 1683-1699|wojnie przeciw Turkom i Tatarom]] Jan III Sobieski 20 września 1690 roku specjalnym przywilejem powiększył dochody skrzatuskiego kościoła. Parafia została zrównana w swoich prawach z wielkimi parafiami miejskimi.
 
Wieś została włączona do Prus w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej w 1772. W 1945 miejscowość ponownie znalazła się w granicach Polski.