Johannes Ciconia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
ort.
Linia 1:
'''Johannes Ciconia''' (ur. ok. [[1370]] w [[Liège]], zm. pomiędzy 10 czerwca a 12 lipca [[1412]])<ref>Piotr Orawski ''Lekcja muzyki z Piotrem Orawskim'', odcinek 27, Program Drugi Polskiego Radia</ref> – [[Flamandowie|flamandzki]] [[kompozytorzy muzyki poważnej|kompozytor]] i teoretyk muzyki. Uważany za pierwszego wielkiego przedstawiciela tzw. szkoły niderlandskiej<ref name=Schaeffer>{{cytuj książkę |nazwisko = Schäffer| imię = Bogusław| autor link = | tytuł = Historia muzyki – style i twórcy| wydawca = Pro Sinfonika| miejsce = Poznań| rok = 1979| strony = 530| isbn = }}</ref>. Może być mylony z własnym ojcem o tym samym imieniu.
 
Twórczość Ciconi tworzy realny pomost pomiędzy epoką [[Średniowiecze|średniowiecza]], a nadchodzącym [[Renesans|renesansem]]. Mimo, iż funkcjonował w XIV-wiecznej rzeczywistości, jego styl był zgoła odmienny od typowo średniowiecznego. Później, jego praktyki kompozytorskie uznano za "typowo" renesansowe. Odszedł od używania bardzo skomplikowanych środków kompozytorskich na rzecz prostszych technik i opracowań. W jego utworach zaobserwować można dążenie do równowagi między głosami. Średniowieczna praktyka oparta była na jednym głosie fundamentalnym (tzw. tenor), który stanowił kręgosłup kompozycji. Ochoczo stosował technikę [[Przeimitowanie|imitacji]], dzięki której uniezależniał od siebie poszczególne głosy.
Niezależność głosowa była charakterystyczną cechą epoki renesansu. Ciconia wyprzedził swój czas.