Karabin maszynowy DP: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MAx 92 (dyskusja | edycje)
źródła/przypisy
MAx 92 (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne techniczne
Linia 38:
 
== Historia ==
Nazwa DP jest skrótem od ''Diegtiariow Piechotnyj'' - ''[[karabin maszynowy]] piechoty Diegtiariowa''. Karabin ten był jednym z pierwszych typów broni skonstruowanej po [[1917]] w Związku Radzieckim. Prototyp został zbudowany w [[1926]] roku. Został przyjęty na uzbrojenie [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] jako podstawowy ręczny karabin maszynowy w [[1928]] roku i wykorzystywany przez nią z dużym powodzeniem do końca [[II wojna światowa|II wojny światowej]]<ref name=Dougherty/>. W źródłach radzieckich karabin ten najczęściej oznaczany był DP bez oznaczenia roku. Czasami oznaczany był DP-27 (= DP wzór 1927) (oznaczenie stosowane w Finlandii), natomiast w [[Polska|Polsce]] znany jest jako DP wzór 1928.
 
Karabin DP był bronią niezawodną i prostą w produkcji, nie był jednak pozbawiony wad. Największym błędem okazało się umieszczenie [[sprężyna powrotna|sprężyny powrotnej]] nad [[lufa|lufą]] (sprężyna otaczała trzon tłoka gazowego). W tak intensywnie strzelającej broni powodowało to nagrzewanie się sprężyny, która traciła własności sprężyste<ref name=Dougherty/>. Także trwałość niektórych części okazała się niższa niż wymagana. W nowym karabinie sprężyna powrotna została umieszczona w komorze za [[zamek (broń)|zamkiem]], co skutkowało pojawieniem się charakterystycznej tulei z tyłu [[komora zamkowa|komory zamkowej]]. Wzmocniono niektóre elementy karabinu ([[iglica (broń)|iglicę]], [[wyrzutnik]]), przekonstruowano bezpiecznik. Pod komorą zamkową pojawił się [[chwyt pistoletowy]]. Wzmocniono także dwójnóg. Zmodernizowana wersja oznaczona była symbolem '''DPM''', gdzie '''M''' oznacza ''modernizowany''. Największą wadą karabinu nadal pozostawał [[magazynek]]. Magazynek talerzowy, choć miał sporą pojemność, był ciężki, skomplikowany i drogi w produkcji. Także ładowanie go w warunkach polowych nie należało do najłatwiejszych. Wadę tę próbowano usunąć, zmieniając zasilanie talerzowe na taśmowe. W ten sposób powstał [[karabin maszynowy RP-46]].