Jezioro zasila uprawy [[kawa|kawy]], [[zboże|zboża]], [[Cebula zwyczajna|cebuli]], [[fasola|fasoli]], [[dynia|dyni]], [[pomidor]]ów, [[ogórek|ogórków]], [[czosnek|czosnku]], [[chile]] verde, [[truskawka|truskawek]] i [[Smaczliwka|awokado]]. Zbiornik jest bogaty w [[fauna|faunę]], która stanowi ważne źródło żywności dla dużej części ludności. Jezioro jest pochodzenia wulkanicznego, wypełnia ogromną calderę[[kaldera|kalderę]] utworzoną w wyniku wybuchu 84 tys. lat temu. Jest uważane za jedno z najpiękniejszych zbiorników naturalnych w świecie (uważał tak m.in. angielski pisarz [[Aldous Huxley]]). W [[1955]] r. obszar wokół Atitlán stał się [[park narodowy|parkiem narodowym]]. Badania wykazały, że na dnie jeziora znajdują się pozostałości miasta [[Majowie|Majów]]. Nurkowie wyłowili z dna zbiornika ceramiki z okresu od 600 r. p.n.e. do 250 r. n. e. Wioski położone nad jeziorem charakteryzują się niezwykłą kulturą, ich mieszkańcy czczą m.in. bóstwo o nazwie [[Maximón]], które jest połączeniem tradycyjnych bóstw Majów, [[katolicyzm|katolickich]] świętych i [[legenda|legend]]. Wizerunek idola widnieje w czasie procesji Santa Semana. Największe miasto nad jeziorem, Panajachel (11,1 tys. mieszkańców), żyje z turystyki. W latach 60. XX w. przyciągało hippisów. Po zakończeniu działań wojennych w 1996 r. miasto znowu zaczęło być licznie odwiedzane przez turystów.
