Ornamenta triumphalia: Różnice pomiędzy wersjami

Wodzom odnoszącym sukcesy w imieniu cesarzy rzymskich przyznawano tzw. [[ornamenta triumphalia]]. Była to nagroda o charakterze militarnym, która rekompensować miała właściwy triumf. Wprowadzona została przez cesarza Augusta. Według rzymskiego historyka [[Swetoniusz|Swetoniusza]] pierwszym dowódcą, który odznaczony został odznakami triumfalnymi był Tyberiusz . Nagroda ta cieszyła się dużym prestiżem i przyznawana była tylko zaufanym dowódcom, zaprzyjaźnionym lub spokrewnionym z domem panującym . Odznaczony dowódzca uprawniony był do noszenia stroju triumfatora, wieńca laurowego oraz do wystawienia posągu triumfalnego . Za czasów panowania cesarza [[August|Augusta]] zaszczyt ten cieszył się dużym prestiżem wojskowym, jednak spowszedniał za panowania Nerona. Potwierdzają to słowa Swetoniusza, który donosi nam, że cesarz przyznawał odznaki triumfalne nawet kwestorom oraz osobom stanu rycerskiego i niekoniecznie za zasługi wojskowe . [[Neron]] sam przyczynił się do osłabienia znaczenia tej nagrody przyznając odznaczenia za pomoc w zwalczeniu spisku Pizona, czyli za konflikt wewnętrzny. Już za panowania jego następcy, [[Wespazjan|Wespazjana]], [[ornamenta trimphalia]] odzyskały swoje znaczenie .

 

 

 

Balbuza K., Triumfator. Triumf i ideologia zwycięstwa w starożytnym Rzymie epoki Cesarstwa, Poznań 2005.