W 1721 r. p.n.e. na obszaraeobszarze tym wybuchła rewolta skierowana przeciwko panowaniu [[Samsu-iluna|Samsu-iluny]], władcy z dynastii starobabilońskiej, której król ten nie zdołał stłumić. Nad zbuntowaną krainą objęła władzę na ponad dwieście lat tzw. dynastia z Kraju Nadmorskiego<ref>H.W.F. Saggs, ''Wielkość...'', s. 73.</ref>, ktorejktórej założycielem był niejaki [[Ili-ma-ilum]]. Poza imionami władców, głównie o etymologii sumeryjskiej lub akadyjskiej, niewiele więcej wiadomo o tej krainie w tym okresie. W XV w. p.n.e. Kraj Nadmorski podbił król kasycki [[Ulamburiasz]] kładąc kres tamtejszej dynastii). Po upadku tzw. II dynastii z Isin (koniec XI w. p.n.e.) na krótko władzę w Babilonie przejęła II dynastia z Kraju Nadmorskiego. W I tys. p.n.e. południowa Babilonia stała się celem migracji [[Chaldejczycy|plemion chaldejskich]]. Na podmokłych terenach Kraju Nadmorskiego osiedlili się przedstawiciele chaldejskiego plemienia [[Bit-Jakini]]. W okresie grecko-rzymskim tereny te znane były pod nazwą [[Chaldea]].
