Peregrini: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
m lit.
Linia 1:
'''''Peregrini''''' (peregryni) - w [[Prawo rzymskie|prawie rzymskim]] termin stosowany na określenie wolnych osób niebędących obywatelami rzymskimi ani Latynami, niezależnie od tego, czy przebywały one na terytorium Rzymu, czy poza jego granicami. Wśród ''peregrini'' wyróżnia się dwie grupy, do których przynależność znacząco determinowała prawa.
* ''peregrini certae civitatis'' - mieszkańcy gmin, państw, które uznały zwierzchność Rzymu, a w zamian uzyskały autonomię, najczęściej ograniczającą się do własnej administracji i sądownictwa. Peregryni ci nie posiadali ''[[ius (prawo rzymskie)|ius conubii]]'' i ''[[ius (prawo rzymskie)|ius commercium]]'', mogąc je jednakże uzyskać poprzez nadanie prawa. Nie przysługiwały im [[ius (prawo rzymskie)|prawa polityczne]] obywateli rzymskich. W kontaktach z [[Obywatele rzymscy|obywatelami rzymskimi]] i [[Latynowie|Latynami]] stosowali oni rzymskie ''[[ius gentium]]''.
* ''peregrini dediticii'' - cudzoziemcy, których tereny zostały włączone do [[Imperium rzymskie|Imperium Romanum]] w wyniku podboju. Byli oni w diametralnie gorszej sytuacji niż ''peregrini certae civitatis''. Powodem był fakt ich kapitulacji<ref>''se dediderunt'', ''Instytucje Gajusza'', 1, 14</ref>. Perygryni ci nie posiadali zarówno praw publicznych, jak i prywatnych. Tereny przez nich zamieszkane stawały się gruntem państwowym (''ager publicus''). Przysługiwały im jedynie niektóre instytucje ''ius gentium''. Na mocy wydanej w [[4]] r. ''[[Lex Aelia Sentia]]'' ze statusem ''perigriniperegrini dediticii'' zrównano tych [[Wyzwoleniec|wyzwoleńców]], którzy będąc jeszcze w stanie niewoli zostali ukarani za ciężkie przestępstwo. ''PerigriniPeregrini dediticii'' nie uzyskali [[obywatelstwo rzymskie|obywatelstwa rzymskiego]] przez ogłoszenie [[Constitutio Antoniniana]] w [[212]]. Nastąpiło to na mocy ustawy wydanej przez cesarza [[Justynian I Wielki|Justyniana]] w [[530]].
 
{{Przypisy}}