Królowie Gondoru: Różnice pomiędzy wersjami

=== Pochodzenie ===

Królowie Gondoru wywodzili się od [[Elendil]]a<ref>Elendil pochodził z rodu [[Książęta Andúnië|książąt Andúnië]], który był boczną linią dynastii [[Królowie Númenoru|królów Númenoru]], potomków [[Eärendil]]a.</ref>, który za życia jako Najwyższy Król, był uznawany za władcę [[Gondor]]u, choć to jego synowie, [[Isildur]] i [[Anárion]], faktycznie rządzili w tym kraju. Dlatego też jego imię otwierało poczet gondorskich monarchów. Na początku [[Trzecia Era|Trzeciej Ery]] Isildur zdał rządy w Południowym Królestwie swemu bratankowi, [[Królowie Gondoru#Meneldil|Meneldilowi]]. Przez następne stulecia władali Gondorem jego potomkowie ([[Anárion#Dziedzictwo|Linia Południowa]]), dopóki ich ród nie wygasł w 2050 roku. Od tego czasu państwem rządzili [[Namiestnicy Gondoru|namiestnicy]]. Dopiero w 3019 roku [[Aragorn|Aragorn II]] wznowił linię monarchów. Pochodził z [[Linia Północna|Linii Północnej]], a swoje roszczenia popierał dwoma argumentami:

* wśród przodków Aragorna była księżniczka [[Lista Dúnedainów#Fíriel|Fíriel]], córka króla [[Królowie Gondoru#Ondoher|Ondohera]] z Linii Południowej. Wobec bezpotomnej śmieci braci, [[Lista Dúnedainów#Artamir|Artamira]] i [[Lista Dúnedainów#Faramir|Faramira]], prawo dziedziczenia tronu przechodziło na nią i na jej potomków. Co więcej jako pierwsze dziecko króla, wedle dawnych praw sukcesji w Númenorze, to ona winna objąć tron, a nie wywodzący się z jednej z bocznych linii dynastii [[Królowie Gondoru#Eärnil II|Eärnil II]].