Żywność liofilizowana: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Utworzenie artykułu |
rozbudowa, kategoria, lit. |
||
Linia 3:
==Historia==
Liofilizację na masową skalę zastosowano w [[USA]] w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] do osocza krwi, aby można je było łatwo transportować na obszary objęte walkami.
W latach 60-tych [[XX wiek|XX wieku]] została po raz pierwszy użyta do konserwowania żywności dla [[Astronauta|astronautów]] i kosmonautów w czasie coraz dłuższych misji kosmicznych. Pierwszy raz użyto jej na większą skalę w misji stacji [[SkyLab]]. W misjach [[Wahadłowiec kosmiczny|Space Shuttle]] również używano żywności liofizowanej. Na pokładzie wahadłowców woda była syntezowana z tlenu i wodoru na ogniwach paliwowych. Była więc niejako produktem ubocznym wytwarzania prądu
Wraz z tanieniem procesu liofilizacji żywność liofilizowana stopniowo zaczęła być stosowana prze himalaistów, alpinistów, żeglarzy i żołnierzy.
Obecnie jest stosowana również w turystyce pieszej i rowerowej, we wspinaczce górskiej a także w dalekich wyprawach samochodowych i rajdach.
==Zalety i wady==
Zalety
*lekka (6 do 10% masy pierwotnej)
*szybko się uwadnia (w porównaniu do żywności suszonej)
*konserwowana naturalnie (bez konserwantów)
Wady
*droga
*wymaga uwadniania wrzątkiem
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
{{Cytuj książkę
| nazwisko = Hobson
| imię = Phyllis
| tytuł = Domowe suszenie żywności
| data = 2010
| wydawca = Wydawnictwo RM
| miejsce = Warszawa
| isbn = 978-83-7243-829-4
| strony = 200
}}
[[Kategoria:Obróbka żywności]]
|