Paschalis III: Różnice pomiędzy wersjami

Pochodził z miasta Crema w Lombardii z rodziny hrabiów Camisano. W [[1144]] roku [[papież Lucjusz II]] mianował go kardynałem-diakonem, a w 1145 papież Eugeniusz III nadał mu kościół tytularny S. Maria in Portico. W [[1148]] był legatem w Polsce w celu upomnienia się o prawa księcia [[Władysław Wygnaniec|Władysława II]], pierworodnego syna [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]], wygnanego przez młodszych przyrodnich braci. Guido rzucił wówczas klątwę na braci Władysława i ich stronników, nie zdołał jednak wyegzekwować przywrócenia go na tron. W następnych latach był jednym z liderów partii procesarskiej w kurii papieskiej. WNa 1154przełomie 1152/5553 wspólnieuczestniczył zw kardynałaminegocjacjach, Ottavianoktóre zdoprowadziły S.do Ceciliazawarcia itzw. BernardemTraktatu z S.Konstancji Clemente był legatem w Niemczech w celu negocjowania nowego traktatu Stolicy Apostolskiej zmiędzy cesarzem [[Fryderyk I Barbarossa|Fryderykiem I]]; traktata tenStolicą zostałApostolską. faktycznieTraktat podpisany w Konstancji, jednakten nie wszedłprzetrwał w życiedługo, agdyż już wkrótce wybrany w 1154 papież [[Adrian IV]] popadł z cesarzem w konflikt i zawarł sojusz z sycylijskimi Normanami. Kardynał Guido wraz z grupą kilku innych kardynałów był przeciwnikiem tej zmiany polityki papiestwa, mimo to w marcu [[1158]] Adrian IV promował go do rangi kardynała-prezbitera S. Maria in Trastevere. Sygnował bulle papieskie między [[18 czerwca]] [[1144]] a [[23 maja]] [[1159]]. W trakcie [[papieska elekcja 1159|podwójnej elekcji w 1159]] poparł wybór pro-cesarskiego kandydata [[Antypapież Wiktor IV (Ottaviano)|Wiktora IV]], i stał się jednym z jego najgorliwszych stronników. Sygnował bulle Wiktora IV między jesienią 1159 a 18 kwietnia 1164. Jako legat we Francji bezskutecznie usiłował nakłonić władców Francji i Anglii do poparcia antypapieża. Po śmierci Wiktora IV w [[Lukka]] ([[20 kwietnia]] 1164) został naznaczony na nowego antypapieża przez [[Rainald z Dassel|Rainalda z Dassel]], arcybiskupa Kolonii i zatwierdzony przez "wiktoryńskich" kardynałów ([[22 kwietnia]] 1164). Przyjął imię '''Paschalis III'''. Sakrę biskupią przyjął od biskupa Henryka z Liège [[26 kwietnia]].