Tadeusz Niwiński (1906–1967): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii |
m uzupełnienie wiadomości, drobne merytoryczne |
||
Linia 2:
== Życiorys ==
Był synem Wiktora (nauczyciela muzyki) i Alicji z Mańkowskich, uczęszczał do gimnazjum
Do Polski wrócił Niwiński w grudniu 1945, by z początkiem kolejnego roku wznowić pracę we Włocławku jako główny chemik Zakładów Celulozowo-Papierniczych; od 1947 był w Zakładach dyrektorem technicznym. W 1951 przeszedł do Biura Projektowania Przemysłu Papierniczego w Łodzi. Tamże w charakterze generalnego projektanta prowadził znaczące prace dla rozwoju polskiego przemysłu papierniczego, szczególnie w Fabryce Celulozy w Jeleniej Górze (Celwiskoza) i w swoim dawnym miejscu zatrudnienia [[Zakłady Celulozowo-Papiernicze im. Juliana Marchlewskiego we Włocławku|Zakładach Celulozowo-Papierniczych we Włocławku]], gdzie przyczynił się do uruchomienia oddziału celulozy słomkowej. Z ramienia Biura Projektowania Przemysłu Papierniczego Niwiński prowadził także prace poza krajem, np. w Fabryce Celulozy w rumuńskim Braili.
Linia 11:
Z małżeństwa z Zofią Nowacką (1906–1991), inżynierem chemii, miał troje dzieci; wszystkie ukończyły studia z nauk ścisłych: córka Teresa (1934–1968) fizykę, córka Ewa (1937–1985, zamężna Dąbrowska) matematykę, syn [[Tadeusz Niwiński|Tadeusz]] (ur. 1947) chemię. Syn Tadeusz, zamieszkały w Kanadzie, podjął pracę w zawodzie informatyka, znany jest jako autor książek o osiąganiu sukcesu życiowego.
Tadeusz Niwiński należał do Polskiej Korporacji Akademickiej ''Varsovia''.
== Bibliografia ==
|