Pierre Seel: Różnice pomiędzy wersjami

 

W [[1981]] zdecydował się na ujawnienie swoich doświadczeń, w reakcji na wypowiedź arcybiskupa [[Strasburg]]a, uznającego homoseksualizm za chorobę. Seel ogłosił publiczną odpowiedź na słowa arcybiskupa, w której opisał prześladowania homoseksualistów w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. W kolejnych latach domagał się uznania homoseksualistów jako grupy prześladowanej przez reżim hitlerowski. Swoje przeżycia opisał w autobiografii ''Moi, Pierre Seel, déporté homosexuel'' ([[1994]]), napisanej wspólnie z dziennikarzem Jeanem Pierre Jockerem, przetłumaczonej na [[język angielski|angielski]] (''Liberation Was for Others. Memoirs of a Gay Survivor of the Nazi Holocaust'', [[1997]]) i [[język niemiecki|niemiecki]] (''Ich, Pierre Seel, deportiert und vergessen'', [[2002]]). Wystąpił również w filmie dokumentalnym poświęconym tej tematyce ''[[Paragraf 175 (film)|Paragraf 175]]''. Po uznaniu faktu prześladowań gejów w czasie wojny uczestniczył jako reprezentant tej grupy w uroczystościach rocznicowych.

 

 

 

 

[[File:Mulhouse-Plaque Pierre Seel.jpg|thumb|centre|[[Mulhouse]]]]