Utylizacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 33005702 autora 195.82.188.30 usunięte na podstawie zasady weryfikowalności |
+ sekcja historyczna |
||
Linia 4:
Termin "utylizacja" jest także stosowany na określenie procesu przerobu [[padlina|padliny]] i wszelkiego rodzaju ubocznych produktów [[Przemysł mięsny|przemysłu mięsnego]] i [[Przemysł rybny|rybnego]] na mączki pastewne (mięsno-kostna, z [[Krew|krwi]], kostna, [[Mączka rybna|rybna]], [[Keratyny|keratynowa]], [[Precypitat|precypitat paszowy]], susz z krwi), tłuszcze techniczne, [[żelatyna|żelatynę]], [[klej]]e itp. W skali przemysłowej, utylizacja padliny i odpadów zwierzęcych polega na ich [[Gotowanie|rozgotowaniu]] pod [[ciśnienie]]m, wysuszeniu uzyskanej miazgi i oddzieleniu przez tłoczenie lub [[Ekstrakcja|ekstrakcję]] [[Tłuszcze|tłuszczu]]; oprócz znaczenia ekonomicznego utylizacja ma znaczenie sanitarne, gdyż likwiduje ewentualne ogniska [[Choroby zakaźne|chorób zakaźnych]].
== Historia gospodarowania odpadami ==
Pierwszym na świecie zakładem służącym do spalania odpadów była spalarnia w [[Paddington]]. Na fali fascynacji silnikami parowymi oraz z konieczności szybkiego usuwania odpadów miejskich zbudowano tę spalarnię w [[1870]] roku. W latach 1876-1877 powstawały zakłady spalania nieczystości w takich miastach jak: [[Leeds]], [[Manchester]], czy [[Birmingham]]. Następnymi krajami, które zaczeły wdrażać także w początkach [[XX]] wieku metody termicznego usuwania odpadów były: [[Dania]], [[Szwecja]], [[Czechy]] oraz [[Polska]]<ref name="Historia gospodarki odpadami">{{cytuj pismo | nazwisko = Foltynowicz | imię = Zenon | tytuł = Historia gospodarki odpadami | czasopismo = Recykling | wydawca = ABRYS Wydawnictwa Komunalne | wydanie = 9(141)/2012 | strony = 24-25 | issn = 1731-9927 | data = 09.2012}}</ref>.
== Odzysk odpadów w Polsce ==
| |||