Miareczkowanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ogólne zmiany
drobne redakcyjne, -oczywistości, -zdublowanie informacji, szablon fakt
Linia 1:
[[Plik:Titolazione.gif|mały|Przebieg procesu miareczkowania]]
'''Miareczkowanie''' - chemiczna technika [[chemiczna analiza ilościowa|analizy ilościowej]] polegająca na dodawaniu roztworu - tzw. [[titrant]]a z [[biureta|biurety]] w postaci kropel do roztworu zwanego [[analit]]em. Roztwory odczynników o znanym stężeniu (mianie) używane do miareczkowania nazywa się roztworami mianowanymi. Stężenia roztworów mianowanych wyraża się [[stężenie molowe|molowością]] (mol/l).
 
W metodach miareczkowych wykorzystuje się reakcje chemiczne :
Metody analizy miareczkowej (analizy ilościowej) polegają na oznaczeniu składnika w roztworze badanym za pomocą roztworu odczynnika (titranta) o znanym stężeniu, czyli mianie, odmierzonego dokładnie za pomocą biurety. Operację dodawania roztworu titranta z biurety do naczynia z roztworem analitu (miareczkowanym) nazywa się miareczkowaniem. Roztwory odczynników o znanym stężeniu (mianie) używane do miareczkowania nazywa się roztworami mianowanymi. Stężenia roztworów mianowanych wyraża się molowością (mol/L)
a)które przebiegają*przebiegające stechiometrycznie (ilościowo)
*przebiegające szybko
c)*których punkt równoważnikowy można dokładnie wyznaczyć
d)*w których biorą udział [[Związek chemiczny|związki chemiczne]] tworzące tworząceroztworyroztwory trwałe w warunkach miareczkowania.
 
Metodami{{fakt|Metody miareczkowymi, w zależności od stężenia titranta i wielkości stosowanej biurety, można oznaczać różne zawartości oznaczanych substancji. Metodami miareczkowymimiareczkowe umożliwiają w sprzyjających warunkach oznaczanie z dużą dokładnością (z błędem 0,1-01–0,2%), ustępują jednak nieco pod tym względem metodom wagowym. Dokładność metod miareczkowych zależy w dużym stopniu od dokładności nastawienia miana titranta. Podczas ważenia na [[waga analityczna|wadze analitycznej]] możliwy do popełnienia błąd jest niewielki w porównaniu z błędami, jakie można popełnić przy odczytywaniu poziomu cieczy w biurecie, przy [[pipeta|pipetowaniu]] i określaniu współmierności naczyń miarowych. Metody miareczkowe przewyższają metody wagowe szybkością wykonania, zwłaszcza wtedy, gdy w momencie oznaczania danej substancji dysponuje się gotowym titrantem|data=2012-10}}.
 
W metodach miareczkowych wykorzystuje się reakcje chemiczne :
a)które przebiegają stechiometrycznie (ilościowo)
b)które przebiegają szybko
c)których punkt równoważnikowy można dokładnie wyznaczyć
d)w których biorą udział związki chemiczne tworząceroztwory trwałe w warunkach miareczkowania.
 
 
Metodami miareczkowymi, w zależności od stężenia titranta i wielkości stosowanej biurety, można oznaczać różne zawartości oznaczanych substancji. Metodami miareczkowymi umożliwiają w sprzyjających warunkach oznaczanie z dużą dokładnością (z błędem 0,1-0,2%), ustępują jednak nieco pod tym względem metodom wagowym. Dokładność metod miareczkowych zależy w dużym stopniu od dokładności nastawienia miana titranta. Podczas ważenia na wadze analitycznej możliwy do popełnienia błąd jest niewielki w porównaniu z błędami, jakie można popełnić przy odczytywaniu poziomu cieczy w biurecie, przy pipetowaniu i określaniu współmierności naczyń miarowych. Metody miareczkowe przewyższają metody wagowe szybkością wykonania, zwłaszcza wtedy, gdy w momencie oznaczania danej substancji dysponuje się gotowym titrantem.
 
== Rodzaje miareczkowania ==
Ze względu na rodzaj reakcji w roztworze:
* [[alkacymetria]] - czyli miareczkowanie oparte na [[reakcja zobojętniania|reakcji zobojętniania]]; titrant reagując z analitem zmienia [[skala pH|pH]] układu; zmiany pH można mierzyć za pomocą [[chemiczne wskaźniki pH|chemicznych wskaźników pH]] lub przy pomocy pH-metrów
* [[redoksymetria]] - oparta jest na [[reakcja redoks|reakcji redoks]], która powoduje albo zmianę barwy albo zmianę przewodnictwa elektrycznego ([[konduktometria]])
* [[kompleksonometria]] - oparta jest na reakcjach, w których powstają zwykle barwne [[związki kompleksowe]]; najczęściej stosowaną tu techniką jest [[kompleksonometria]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Iwona Żak (red.)|tytuł=Chemia medyczna|wydawca=Śląska Akademia Medyczna|miejsce=Katowice|data=2001|strony=71|rozdział=Analiza miareczkowa|nazwisko r=Iwona Żak, Anna Balcerzyk |url=http://biochigen.slam.katowice.pl/podrecznik/5.pdf}}</ref>
* metody strąceniowe - [[argentometria]] - oparte na reakcjach tworzenia się trudno rozpuszczalnych osadów o ściśle określonym składzie, powstających szybko i łatwo opadających na dno
 
Klasyfikacja wg sposobu prowadzenia miareczkowania:
* miareczkowanie bezpośrednie - wykorzystanie bezpośredniej reakcji między titrantem a oznaczanym związkiem chemicznym
* miareczkowanie pośrednie - oznaczany związek nie reaguje bezpośrednio z titrantem, lecz pośrednio z inną substancją, a miareczkowany jest produkt tej reakcji
* miareczkowanie odwrotne - do badanego roztworu dodaje się odmierzoną ilość roztworu mianowanego w nadmiarze, a następnie miareczkuje się odpowiednio dobranym titrantem.
 
== Linki zewnętrzne ==