Syn Boży: Różnice pomiędzy wersjami

'''Syn Boży''' (''Syn Boga'', ''Słowo Boże'', ''Logos'' (Słowo) – tytuł przysługujący w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]] tylko [[Jezus Chrystus|Jezusowi Chrystusowi]]. W większości wyznań [[trynitaryzmTrójca Święta|trynitarnych]] nazywany jest tak jako druga [[Osoba]] [[Trójca Święta|Trójcy Świętej]].

W [[Stary Testament|Starym Testamencie]] synami Bożymi kilkukrotnie nazywani są [[anioł]]owie, [[naród wybrany]], Izrael, został nazwany pierworodnym synem Bożym ([[Księga Wyjścia|Wj]] 4,22; [[Księga Jeremiasza|Jr]] 3,19), wreszcie synami Bożymi nazywani są władcy z dynastii [[Dawid (król Izraela)|Dawidowej]]. Po zburzeniu [[Jerozolima|Jerozolimy]] tytuł Syn Boży przypisano obiecanemu [[MesjaszPomazaniec|Mesjaszowi]]owi, którego typem był [[Dawid (król Izraela)|Dawid]]. Tytuł ''„Syn”'' lub ''„Syn Boży”'' jest, obok tytułu ''Χριστός'' (''[[Pomazaniec]]'', ''Mesjasz'', ''Chrystus''), najważniejszym tytułem chrystologicznym w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]]. Występuje on we wszystkich tradycjach Nowego Testamentu<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Uglorz|imię=Marek Jerzy|autor link=Marek Uglorz|tytuł=Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki. Chrystologiczne wyznanie Listu do Hebrajczyków|wydawca=Chrześcijańska Akademia Teologiczna|miejsce=Warszawa|data=2009|isbn=978-83-60273-11-1|rozdział=Termin ''Syn Boży'' w Starym i Nowym Testamencie|strony=47–49}}</ref>.

Według większości [[Chrześcijańskie wyznania wiary|wyznań Chrześcijańskich]] ''Słowo Ojca'' za sprawą [[Duch Święty|Ducha Świętego]] [[wcielenie|wcieliło]] się w człowieka i narodziło się jako [[Jezus Chrystus]], aby przez swoją śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie [[zbawienie|zbawić]] ludzkość. Jezus Chrystus jako Syn Boży, Wcielone Słowo, jest równy Bogu Ojcu i Duchowi Świętemu co do bóstwa, majestatu, wieczności i wszechmocy<ref>Por. [[Katechizm Kościoła Katolickiego|KKK]] 456-463</ref>. Syn Boży ma podwójne narodziny -– odwieczne z [[Bóg Ojciec|Boga Ojca]] i doczesne z [[Matka Boża|Maryi]]. Jest równocześnie w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem (ciało i [[Dusza (religia)|dusza]]) -– jedną osobą, na którą składają się bóstwo oraz [[Człowiek rozumny|człowieczeństwo]], dwie natury połączone [[unia osobowa|unią osobową]].

W wyznaniach [[antytrynitaryzm|antytrynitarskich]] uznawany jako [[syn Boga]] (''filius Dei''), ale Mu nierówny i niedzielący z Bogiem Ojcem jednej natury -– [[Bóg syn]] (''Deus filius'').<ref>Adam Jocher, Adam Zawadzki ''Obraz bibliograficzno-historyczny literatury i nauk w Polsce'' 1840, s.183 -– "Osobliwsza jest rzecz, że w pierwszym oddziale, de Deo et spiritibus, o Bogu i duchach, zamiast Deus filius, Deus spiritus sanctus, [[Bóg syn]], Bóg duch święty, położono: Filius dei, Spiritus Sanctus."</ref><ref>Michał Wiszniewski ''Historya literatury polskiej'' 1844, s.135 "Pózniejsi zbieracze xiazek ''Janua linguarum, Nomenclator,'' moze na ten slownik zapatrywali sie. Wyd. zr. 1638 byto zrobione dla szkól socynianskich, przez jakiegos Socynianina; bo prócz innych odmian , zaraz w piérwszym rozdziale ''de deo et spiritibus,'' zamiast ''Deus filius, deus Spiritus sanctus''. [[Bóg syn]], duch święty, położono Filius dei, Spiritus sanctus."</ref>.