Konstanty Górski (pisarz): Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[1862]]

|data śmierci = [[5 marca]] [[1909]]

|zawód = Historykhistoryk Sztukisztuki, Od 1891 kierownik Biblioteki Polskiej w Paryżu, wykładowca dziejów malarstwa Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie

|narodowość = Polskapolska

|tytuł = Doktordoktor od [[1888]] roku.

|edukacja = Studia z zakresu historii sztuki i literatury na [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin]]. W [[1888]] roku uzyskał [[doktorat]].

|imię = Konstanty Marian Górski

|zdjęcie =

|opis zdjęcia =

|nazwa herbu = [[Bożawola]]

|zdjęcie herbu = POL COA Bożawola.svg

|data urodzenia =

|miejsce urodzenia =

|data śmierci =

|miejsce śmierci =

|rodzina = Górscy

|ojciec = [[Jan Górski (agronom)|Jan Górski]]

|matka = Maria Łubieńska

|malzonka = Antonina Chłapowska

|dzieci = [[Franciszek Górski (botanik)|Franciszek Górski]], [[Jan Górski (polityk)|Jan Górski]],

'''Konstanty Maria Górski''' ps. "Spectator"„Spectator” (ur. [[1862]] w [[Wola Pękoszewska|Woli Pękoszewskiej]] koło [[Skierniewice|Skierniewic]], zm. [[5 marca]] [[1909]] w [[Kraków|Krakowie]]) – [[Polska|polski]] pisarz, [[krytyk literacki|krytyk]] [[literatura|literatury]] i sztuki, [[poezja|poeta]] oraz historyk. Badacz literatury XVII I XVIII wieku

Studiował historię sztuki i literatury na [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin]]. W [[1888]] roku uzyskał [[doktorat]]. Po [[1891]] kierownik [[Biblioteka Polska w Paryżu|Biblioteki Polskiej w Paryżu]], a także wykładowca dziejów [[malarstwo|malarstwa]] w [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie]]. W latach 1896-1899 organizował w Paryżu stacje naukowe Akademii Umiejętności. W latach [[1890]]-[[1894]] i [[1901]]-[[1902]] recenzent teatralny ''„[[Czas (dziennik)|Czasu]]''”. Przyjaciel [[Henryk Sienkiewicz|Henryka Sienkiewicza]].

Jako poeta reprezentował tendencje klasycyzujące – zbiór wierszem ([[1883]]-[[1893]], wyd. [[1904]]).

Poeta o klasycznej prostocie i pogodzie („Poezje“„Poezje”, [[1904]]), autor odznaczonej na konkursie „Czasu“„Czasu” bardzo pięknej noweli p. t. „Biblioman“„Biblioman” ([[1895]]), wytworny krytyk literatury i sztuki (w „Bibl. Warsz.“” i w „Czasie“„Czasie”), doskonały znawca literatury polskiej XVIII. w., autor studiów o bajkach [[Ignacy Krasicki|Krasickiego]] i zwłaszcza źródłowej pracy o [[Franciszek Karpiński|Karpińskim]] („Pisma literackie“literackie” [[1913]]). Pisma literackie wydane zostały przez [[Stanisław Pigoń|Stanisław Pigonia]] ([[1913]]).

* ''Król Jan III w poezji polskiej XVII w.,''

* ''Polska sztuka współczesna na wystawie we Lwowie.''