Niska orbita okołoziemska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
drobne redakcyjne |
||
Linia 6:
Obiekty znajdujące się w niskiej orbicie okołoziemskiej napotykają na gazy atmosferyczne w [[termosfera|termosferze]] (około 80-500 km powyżej Ziemi) lub w [[egzosfera|egzosferze]], w zależności od wysokości.
Większość lotów załogowych odbyło się w niskiej orbicie okołoziemskiej, z uwzględnieniem [[wahadłowiec kosmiczny|wahadłowców kosmicznych]] i innych misji. Jedynym wyjątkiem były pod orbitalne loty testowe takie jak wczesne misje [[Program Mercury|Programu Merkury]], loty rakiety [[North American X-15|X-15]] (która
Większość [[sztuczny satelita|sztucznych satelitów]] znajduje się w niskiej orbicie okołoziemskiej, gdzie przemierzają 27 400 [[kilometr na godzinę|km/h]] (8 [[kilometr|km]]/[[sekunda|s]]), robiąc pełen obrót w ciągu 90 minut. Głównym wyjątkiem są satelity komunikacyjne, wymagające orbity geostacjonarnej. Ponieważ umieszczenie satelity w niskiej orbicie okołoziemskiej wymaga mniej energii, a sam satelita wymaga mniej wydajnych przekaźników energii do transferu danych, ta część przestrzeni kosmicznej używana jest także w celach komunikacyjnych. Ponieważ takie orbity nie są geostacjonarne, do zapewnienia stałego zasięgu potrzebna jest sieć satelitów.
| |||