Wojska powietrznodesantowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: drobne merytoryczne |
|||
Linia 23:
== Okres powojenny ==
[[Plik:501st Parachute Infantry Regiment2.jpg|thumb|Ćwiczenia spadochroniarzy]]
Po wojnie wszystkie armie dbały o rozwój wojsk spadochronowych. Z reguły były to najlepiej wyszkolone oddziały wojsk całego świata i dlatego w latach [[1945]]-[[2000]] spadochroniarze uczestniczyli w większości wojen (m.in. [[wojna koreańska|wojna w Korei]], [[wojna wietnamska|wojny w Wietnamie]], [[Wojna w Afganistanie (2001-)|wojna w Afganistanie]]). Pełnili oni funkcję oddziałów szybkiego reagowania, przybywając jako pierwsi w rejon wielu konfliktów (np. w [[operacja Muszkieter|Egipcie (1956)]], w [[Katanga (państwo)|Katandze]], na [[Grenada|Grenadzie]]).
W [[lata 50. XX wieku|latach 50. XX wieku]] rozpoczęła się rewolucja polegająca na masowym wykorzystaniu [[śmigłowiec|śmigłowców]], które stały się jednym z głównych środków transportu oddziałów powietrznodesantowych, znacząco zmieniając sposób działania (mogli zostać nie tylko dostarczeni na front z powietrza, ale i w ten sam sposób wycofani). W okresie powojennym udało się zapewnić spadochroniarzom nasycenie sprzętem ciężkim. Rosjanie skonstruowali bojowe wozy desantowe ([[BMD-1]]), a Amerykanie wyprodukowali dla wojsk powietrznodesantowych [[czołg lekki|czołgi lekkie]] (np. [[M551 Sheridan|M551 ''Sheridan'']]). Opracowano też metody zrzucania pojazdów pancernych na [[spadochron]]ach lub przenoszenia ich śmigłowcami. Uzbrojenie spadochroniarzy poprawiło wydatnie pojawienie się PPK oraz przenośnych wyrzutni rakiet przeciwlotniczych, takich jak ''Strieła'' czy [[FIM-92 Stinger|FIM-92 ''Stinger'']].
| |||