Napęd tylny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 32976312 autora 95.49.3.227 - nadsterowność występuje przy niedociążonej osi tylnej i nadmiarze mocy |
Opis zjawiska dociążania osi tylnej przy przyśpieszaniu |
||
Linia 6:
* silnik z tyłu, napęd na koła tylne (np. [[Fiat 126]]p, [[Zastava 750]], [[Volkswagen Garbus]], [[Porsche 911]], [[Škoda 105]], pierwsze wersje [[Volkswagen Transporter|VW Transportera]]),
* silnik przed (lub nad) tylną osią (tzw. umieszczony centralnie), napęd na koła tylne ([[Fiat X1/9]], [[Ferrari]], [[Pagani Zonda]], [[Lamborghini Miura P400|Lamborghini Miura]]).
=== Cechy napędu tylnego ===
Praktycznie w każdym pojeździe środek ciężkości położony jest powyżej osi. Przy takim rozkładzie masy podczas przyśpieszania dociążana jest oś tylna, natomiast odciążana jest oś przednia. Z tego powodu napęd tylny pozwala uzyskać większe maksymalne - dociążenie osi napędowej zwiększa tarcie między kołami i nawierzchnią, zwiększając tym samym maksymalną siłę napędową.
Przy większym obciążeniu osi tylnej może zachodzić zjawisko [[podsterowność|podsterowności]], natomiast w przypadku większego obciążenia osi przedniej [[Nadsterowność|nadsterowności]]. Umieszczenie silnika przed tylną osią (centralnie) pozwala na lepsze rozłożenie masy pomiędzy obie osie. Rozwiązanie to pozwala na zachowanie neutralności w prowadzeniu.
| |||