Stanisław Bobiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 4:
Od [[1905]] r. w [[Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy|Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy]], w [[1920]] członek [[Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski|Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski]] ds. rolnictwa, w latach [[1922]]-[[1924]] profesor filozofii marksistowskiej i rektor Uralskiego Uniwersytetu im. A. M. Gorkiego w [[Jekaterynburg]]u, od [[1925]] członek Biura Polskiego przy [[Komitet Centralny|Komitecie Centralnym]] [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|WKP (b)]] (w latach [[1918]]-1920 sekretarz Biura). W 1918 był komisarzem Czerwonego Pułku Rewolucyjnego Warszawy i komisarzem [[Zachodnia Dywizja Strzelców|Zachodniej Dywizji Strzelców]]. 1918-1919 był członkiem Rewolucyjnej Rady 16 Armii na Białorusi. Przewodniczący KC Związku Zawodowego Robotników Rolnych Litwy i Białorusi. 1926-1928 pracownik naukowy Akademii Komunistycznej w Moskwie. 1925-1927 był kierownikiem szkoły partyjnej w Kraskowie pod Moskwą. Działacz [[Komunistyczna Partia Polski|KPP]], m.in. w 1921 i 1925-1926 był członkiem przedstawicielstwa KC KPP w Komitecie Wykonawczym (KW) [[Międzynarodówka Komunistyczna|Kominternu]]. Brał udział w III Zjeździe KPP w styczniu-lutym 1925 pod Moskwą i IV Konferencji KPP w listopadzie-grudniu 1925 w Moskwie. Uczestnik III Kongresu Kominternu w czerwcu-lipcu 1921.
Już w [[Lata 30. XX wieku|latach trzydziestych]] oskarżany o [[luksemburgizm]], [[15 czerwca]] [[1937]] (w okresie [[wielki terror (ZSRR)|"wielkiej czystki"]]) został aresztowany przez [[NKWD]]. Proces odbył się w Moskwie 20 września 1937 roku. Bobiński został oskarżony o uczestnictwo w Polskiej Organizacji Wojskowej, w ramach której miał prowadzić na terenie ZSRR działalność szpiegowską na rzecz polskiego wywiadu i wiedział o zamachach terrorystycznych członków organizacji POW. Po 20- minutowym procesie Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR skazało Bobińskiego na najwyższy wymiar kary - rozstrzelanie i konfiskatę mienia. Zgodnie z obowiązującym dekretem z 1 grudnia 1934 roku (dekret uchwalono w dniu zabójstwa Kirowa - a przewidywał natychmiastowe wykonanie wyroków śmierci wobec skazanych za działalność terrorystyczną) - wyrok został wykonany zaraz po zakończonym procesie - 20 września 1937 roku. Prochy Stanisława Bobińskiego pochowane są w zbiorowej kwaterze ofiar NKWD na moskiewskim cmentarzu Dońskim ( w tej samej kwaterze pochowane są m.in. prochy marszałków ZSRR Tuchaczewskiego i Bluchera ) Zrehabilitowany został przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR 29 września 1955 roku<ref>Kserokopia wyroku - archiwum Federalnej Służby Bezpieczeństwa ( dawniej NKWD )Moskwa </ref>.
== Bibliografia ==
| |||