Promieniowanie cieplne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AvicBot (dyskusja | edycje)
m r2.6.5) (Robot dodał he:קרינת חום
ort., , poprawa linków
Linia 7:
 
== Widmo promieniowania cieplnego ==
Rozkład energii wypromieniowywanych fal w funkcji [[Długość fali|długości fali]] (lub częstotliwości), czyli [[Widmo (spektroskopia)|widmo promieniowania]] ma dla każdego ciała podobny kształt (wykres, prawo Plancka). Dla ciał stałych doskonale czarnych jest to widmo ciągłe, a położenie maksimum tego rozkładu w zależności od długości fali elektromagnetycznej zależy tylko od temperatury ciała. W miarę wzrostu temperatury maksimum przesuwa się w kierunku coraz mniejszej długości fal ([[Prawo Wiena|prawo VienaWiena]]). Ciała o temperaturze zbliżonej do temperatury pokojowej (a także z dość szerokiego zakresu powyżej i poniżej tej temperatury) emitują najsilniej przede wszystkim [[podczerwień|podczerwieni]], dlatego promieniowanie podczerwone często w uproszczeniu jest nazywane promieniowaniem termicznym. Ciała o ekstremalnie niskich temperaturach większość energii wyświecają w zakresie mikrofal, zaś ciała o temperaturach powyżej 600 °C zaczynają emitować również fale wiele krótsze z większą intensywnością - światło - czyli fale elektromagnetyczne widzialne przez oko ludzkie.
Emisja danego ciała fizycznego składa się z emisji własnej oraz odbitej. Wyeliminowanie emisji odbitej pozwala obserwować tylko emisje własną danego ciała.