Harry Mathews: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Runab (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
fleksja, drobne redakcyjne
Linia 4:
Mathews uchodzi za jednego z najciekawszych awangardowych pisarzy amerykańskich drugiej połowy [[XX wiek]]u. Studiował w [[Princeton University|Princeton]], a na [[Harvard University|Uniwersytecie Harvarda]] ukończył muzykologię. W latach [[1949]]-[[1962]] był żonaty z modelką i rzeźbiarką [[Niki de Saint Phalle]] (ma z nią dwoje dzieci), od [[1952]] przez 25 lat mieszkał głównie we Francji. Poezję zaczął publikować w [[1956]], jego debiutancka powieść - ''Przemiany'' - ukazała się w [[1962]]. Do ''Przemian'' porównywano wydaną w 1966 roku powieść ''[[49 idzie pod młotek]]'' [[Thomas Pynchon|Thomasa Pynchona]]. W ''Przemianach'' Mathews łączy sensacyjne wątki fabularne ze stylistycznymi i narracyjnymi eksperymentami. Na początku lat 60. wraz z przyjaciółmi wydawał pismo literackie ''Locus Solus''. Pismo swój tytuł zapożyczyło od tytułu książki [[Raymond Roussel|Raymonda Roussela]] i istniało bardzo krótko - ukazało się zaledwie 5 numerów.
 
Na początku lat 70. zaprzyjaźnił się z pisarzem [[Georges Perec|Georges'em PerecPerekiem]] i wkrótce został przyjęty do eksperymentalnej grupy [[OuLiPo]]. W [[1978]] wrócił do Stanów Zjednoczonych i wykładał na różnych uniwersytetach. Obecnie mieszka w obu krajach. Jego żoną jest francuska pisarka Marie Chaix.
 
Oprócz ''Przemian'' w Polsce ukazała się także jego najnowsza powieść - pastiszowe i zawierające sporo elementów autobiograficznych ''Moje życie w CIA'', a także tomik krótkich tekstów zatytułowany ''Osobne przyjemności''. Poświęcono mu jeden z monograficznych numerów [[Literatura na Świecie|Literatury na Świecie]] (6/1998).