Peptydoglikan: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Robot dodał ar:ببتيدوجليكان |
BartekChom (dyskusja | edycje) WP:SK, łącza, int., {{dopracować|sprawdzić tłumaczenie nazw}} |
||
Linia 1:
{{dopracować|sprawdzić tłumaczenie nazw}}
[[Plik:Peptidoglycan en.svg|thumb|Struktura peptydoglikanu]]
'''Peptydoglikan''', '''(mureina + mostki peptydowe)'''
Cząsteczka mureiny składa się z długich łańcuchów [[polisacharyd]]owych, usieciowanych przez [[mostek peptydowy|mostki peptydowe]]. Każdy łańcuch polisacharydowy zbudowany jest z [[disacharyd]]ów utworzonych z N-acetyloglukozaminy i [[kwas N-acetylomuraminowy|kwasu N-acetylomuraminowego]] połączonych [[wiązanie glikozydowe|wiązaniem β-1,4-glikozydowym]]. Właśnie na to wiązanie działa [[lizozym]], jeden z [[osocze|osoczowych]] czynników obronnych człowieka. Każda cząsteczka kwasu N-acetylomuraminowego jest połączona z tetrapeptydem. Im więcej jest tych mostków peptydowych, tym gęstsze usieciowanie [[polimer]]u i sztywniejsza jego struktura. Mureina ma właściwości [[pirogen]]ne i nasenne. Jest gorzej usieciowana u [[bakterie Gram ujemne|bakterii Gramm (-)]].
Obecność dobrze usieciowanego peptydoglikanu sprawia, że bakterie Gramm+ przybierają barwę fioletową pod wpływem [[płyn Lugola|płynu Lugola]] i [[gencjana|gencjany]]. [[Fiolet gencjany]], który łatwo wnika do wnętrza komórki i tworzy agregaty z płynem Lugola lub [[trichloroetylenoplatyna|trichloroetylenoplatyną]], nie może potem opuścić komórek na skutek istnienia błony mureinowej.
Funkcje mureiny
* chroni bakterie przed skutkami zmian ciśnienia osmotycznego środowiska, czynnikami fizycznymi, chemicznymi oraz urazami mechanicznymi
* spełnia role sita molekularnego, wykazując przy tym zdolność wiązania kationów [[metale ciężkie|metali ciężkich]] ([[rtęć|Hg]], [[ołów|Pb]]) oraz jonów Mg stabilizujących strukturę komórek bakteryjnych
* otacza szczelnie komórkę tworząc rodzaj woreczka (''[[sacculus]]'') warunkującego kształt bakterii.
[[Kategoria:Biopolimery]]
|