Musa Cälil: Różnice pomiędzy wersjami

'''Musa Cälil''', [źalil] [[język rosyjski|ros.]] Муса Джалиль, właściwe nazwisko Musa Mostafa ulı Cälilov (ur. [[15 lutego]] [[1906]] r. w wiosce Mostafa w guberni orenburskiej w [[Rosja|Rosji]], zm. [[25 sierpnia]] [[1944]] r. w więzieniu w [[Berlin]]ie) – tatarskojęzyczny poeta sowiecki, niemiecki [[kolaboracja|kolaborant]], a następnie antyhitlerowski bojownik podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]].

Jako nastolatek zaczął pisać wiersze. Został członkiem [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego]]. Studiował literaturę na Uniwersytecie w [[Moskwa|Moskwie]], a następnie podjął pracę jako dramaturg w Państwowej Operze Tatarskiej w [[Kazań|Kazaniu]]. W [[1935]] r. zostały opublikowane po rosyjsku jego wiersze. W [[1940]] r. został przewodniczącym Tatarskiego Związku Literackiego. Po najeździe [[III Rzesza|Niemiec]] na [[ZSRR]] 22 czerwca [[1941]] r., powołano go do wojska; był komisarzem politycznym i [[korespondent wojenny|korespondentem wojennym]]. W czerwcu [[1942]] r. został ciężko ranny, po czym dostał się do niemieckiej niewoli. Po wyzdrowieniu wstąpił pod fałszywym nazwiskiem Ğömärov do kolaboracyjnego [[Legion Tatarów Nadwołżańskich|Legionu Tatarów Nadwołżańskich]] (Legion Idel-Ural), składającego się głównie z [[Tatarzy|Tatarów nadwołżańskich]] i [[Baszkirzy|Baszkirów]]. Służył w oddziale propagandowym. Wkrótce zorganizował tajną grupę żołnierzy Legionu, która prowadziła antyniemiecki sabotaż i dywersję. W sierpniu [[1943]] r. został aresztowany wraz z towarzyszami broni i osadzony w więzieniu Moabit w Berlinie. 12 lutego [[1944]] r. skazano go na karę śmierci, wykonaną 25 sierpnia w [[Więzienie Plötzensee|berlińskim więzieniu w [[Plötzensee]].

* "İptäşkä" ([[1929]] r.)

* "Ordenlı millionnar" ([[1934]] r.)

* "Altınçäç" ([[1935]]-[[1940]])

* "Tupçı antı" ([[1943]] r.)

{{DEFAULTSORT:CälilCalil, Musa}}