Pronoja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dr. red.
dr.
Linia 1:
'''Pronoja''' również '''pronija''' ([[język grecki|gr.]]: προνοία, ''pronoia'') - forma nadania ziemi połączona z obowiązkiem służby wojskowej, znana od XII wieku w [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]], a także w [[Drugie państwo bułgarskie|Bułgarii]], Macedonii i [[Serbia Nemaniczów|Serbii]]<ref name="Swo360">{{cytuj książkę | tytuł= [[Słownik starożytności słowiańskich]] |tom=4 |strony=360| nazwisko r=Swoboda |imię r=W. }}</ref>.
 
Geneza i charakter pronoi z powodu szczupłości źródeł są sporne. Według dominującego poglądu, reprezentowanego m.in. przez [[Georg Ostrogorski|Ostrogorskiego]], Litwarina, Cankovą, pronoja wykształciła się z nadań ziemi pod warunkiem spełniania przez obdarowanego określonych świadczeń. Istnieje również [[hipoteza]], że wykształciła się ona z prawa poboru podatków państwowych od ludności na określonym terenie jednak pierwotnie nie wiązała się z prawem do zamieszkiwanej przez nią ziemi ([[Franz Dölger|Dölger]], [[Paul Lemerle|Lemerle]], [[Peter Charanis|Charanis]], Každan). Wedle tej koncepcji pronoja była początkowo tylko nadaniem prawa do renty, które następnie przekształciło się w prawo do ziemi<ref name="Swo360"/>.