Kurt Scheller: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończył szkołę gastronomiczną w [[Lucerna|Lucernie]] i tam znalazł pierwszą pracę w hotelu ''Luzernhof''. {{fakt}} W 1971 przeniósł się do [[Londyn]]u i rozpoczął praktykę kulinarną w restauracji [[Normandia|normandzkiej]]. Również tu pierwszy raz został szefem kuchni w [[lunch]]owej restauracji typu [[kawiarnia|coffee-shop]]. W 1972 opuścił [[Wielka Brytania|Wielką Brytanię]] i udał się do [[Hiszpania|Hiszpanii]], gdzie poznawał [[kuchnia śródziemnomorska|kuchnię śródziemnomorską]]. Następnie podróżował przez rok po [[Europa|Europie]], by przyjąć posadę w hotelu [[sieć hotelowa Hilton|Hilton]] w [[Amsterdam]]ie. Zdobyte referencje wykorzystał do dalszego rozwoju - w 1975, w wieku zaledwie 25 lat, został ''executive chef'' w jednym z hoteli na [[Jamajka|Jamajce]], gdzie otrzymał złoty medal podczas wystawy kulinarnej w [[Montego Bay]]. W 1979 przeniósł się do [[Ekwador]]u, gdzie był szefem kuchni [[Jaime Roldós Aguilera|prezydenckiej]] {{fakt}}. Od 1980 gotował dla szejków w [[Kuwejt|Kuwejcie]] (zdobył tu kolejny złoty medal) {{fakt}}. Przez kolejne trzy lata odpoczywał w rodzinnej Szwajcarii, gdzie nie odnosił większych sukcesów, aż do kulinarnego Pucharu Świata w [[Luksemburg]]u - przewodził tam drużynie [[Egipt|egipskiej]]. Został uznany Szefem Roku 1989 przez organizację kucharzy ''Toques Blanches'' (''Białe Czapki''). Dwukrotnie był wybierany na szefa tej organizacji. W 1989 otrzymał również zaproszenie do szefowania kuchnią hotelu ''Moskwa'' w stolicy [[Rosja|Rosji]], które przyjął. W 1991 przyjechał do Polski i objął funkcję szefa kuchni [[Hotel Bristol|hotelu Bristol]] w [[Warszawa|Warszawie]]. W 1995 udał się do [[Bahrajn]]u, by po krótkim czasie znów związać się z Warszawą (tym razem szefostwo kuchni [[Sheraton Warszawa|hotelu Sheraton]]).