Abu Hanifa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nous (dyskusja | edycje)
m akurat w tym przypadku to jest uzasadnione
-oczywiście (wp:pov), po dyskusji
Linia 3:
Najprawdopodobniej jego rodzina wywodziła się z [[Iran]]u. W zasadzie przez całe życie mieszkający w Kufie Abu Hanifa był bogatym kupcem handlującym brokatem, który wolny czas poświęcił nauce prawa i teologii. Uważa się go za jednego z najważniejszych przedstawicieli wczesnego [[kalam]]u, lub wręcz za jego twórcę. W teologii wiąże się go z [[murdżyizm]]em, chociaż on sam otwarcie zaprzeczał swojej afiliacji do tego kierunku. Niemniej wyznawał typowo murdżyicką ideę zgodnie z którą grzesznik nie przestaje być wierzącym [[muzułmanin]]em. Poza tym podobnie jak murdżyici zaciekle zwalczał idee [[charydżyzm|charydżyckie]] oraz mimo typowych dla mieszkańca Kufy sympatii [[Alidzi|proalidzkich]] odmawiał potępienia zarówno [[Abu Bakr]]a, [[Umar ibn al-Chattab|Umara]], jak i nawet [[Usman ibn Affan|Usmana]]. M.in ze względu na ten ostatni fakt wiąże się go w pewnej mierze z powstałym za jego czasów [[Zajdyci|zajdyzmem]]. W rzeczy samej [[Zajd Ibn Ali]] był jednym z nauczycieli Abu Hanify i ten ostatni poparł materialnie jego rewoltę w 738 roku.
 
W swoim nauczaniu prawa Abu Hanifa kładł szczególny nacisk na racjonalne rozważania. Stąd m.in. szeroka akceptacja takich źródeł [[szariat]]u jak [[kijas]], to jest wnioskowania przez analogię, oraz [[Raj (szari'at)|raju]], indywidualnej opinii uczonego. Podobnie jak w przypadku innych fakihów Abu Hanifa oczywiście także uznawał [[Koran]] i [[hadis]]y za źródła prawa, potrafił jednak odrzucić tradycję, którą, mimo że nie zaprzeczał jej autentyczności, uznawał za odosobnioną, nie poddającą się racjonalnej generalizacji, stąd nie znajdującą zastosowania poza jednostkowym przypadkiem z przeszłości. Stąd m.in. wielu zarówno współczesnych, jak i późniejszych teologów i prawników muzułmańskich oskarżało Abu Hanifę o lekceważenie tradycji i zbytnie poleganie na indywidualnej opinii.
 
W roku 746, podczas buntu [[Abbasydzi|Abbasydów]], który Abu Hanifa popierał, [[Umajjadzi|umajjadzki]] gubernator Kufy wyznaczył go na urząd [[kadi]]ego, zaś po jego odmowie przyjęcia stanowiska uwięził go i torturował. Mimo to jak inni [[szyizm|szyici]] po zwycięstwie Abbasydów Abu Hanifa rozczarował się do nich i w roku 762 materialnie poparł bunt Alidów, Muhammada Ibn Abd Allaha i jego brata Ibrahima. W jakiś czas po stłumieniu buntu [[kalif]] [[Al-Mansur]] znowu zaproponował Abu Hanifie stanowisko kadiego, a ten ponownie odmówił, w związku z czym został uwięziony w Bagdadzie, gdzie zmarł w więzieniu w roku 767.