Dom publiczny: Różnice pomiędzy wersjami

W średniowieczu używano słowa ''zamtuz'' (od niemieckiego ''Schandhaus'' - dosł. dom wstydu<ref>{{cytuj książkę | imię = Marek | nazwisko = Karpiński | autor link = | tytuł = Najstarszy zawód świata. Historia prostytucji. | wydawca = Wydawnictwo Lemur | miejsce = Londyn | rok = 1997 | strony = 42 | cytat = }}</ref> albo od śr.-w.-niemieckiego ''samt-hūs'' co znaczy dom publiczny). W średniowieczu obok miejskich zamtuzów prostytucję praktykowano powszechnie w łaźniach, których formą były mniejsze, prywatne zakłady rzemieślnicze tego typu zwane ''bordelages''<ref>{{cytuj książkę | imię = Jacques | nazwisko = Rossiaud | autor link = | tytuł = Prostytucja w Średniowieczu | wydawca = Oficyna Wydawnicza Volumen | miejsce = Warszawa | rok = 1997 | strony = 15-16 | cytat = W każdym dużym mieście istniało jednak poza publicznym zamtuzem wiele innych miejsc nierządu – były to łaźnie (etuves). We wszystkich przypadkach, kiedy można odtworzyć ich funkcjonowanie, okazuje się, że w łaźniach publicznych uprawiano prostytucję i że służyły one dwu celom: przyzwoitemu i nieprzyzwoitemu. We wszystkich łaźniach zatrudniona była pokaźna liczba młodych służących i (…) wiele było tu także oddzielnych pokoi i wiele z wyposażenia sypialnianego. (…) W Lyonie ok. r. 1470-1480 wyrażenie ''aller s’etuver'' (dosłownie „iść do łaźni”) w języku potocznym miało bardzo szczególne i dla wszystkich oczywiste znaczenie. Istnienie takich etuves nie powinno przesłaniać trzeciego poziomu prostytucji – tym razem „rzemieślniczego”. Były to małe, prywatne bordelages, prowadzone przez właścicielki, które miały u siebie do dyspozycji dwie lub trzy dziewczyny, służące lub kobiety sprowadzone w tym celu}}</ref>. Stąd termin ''burdel'' czerpie swój [[Etymologia|źródłosłów]] od francuskiego słowa ''bordel'' co oznaczało pierwotnie otwarte miejsce mycia się znajdujące się pod małym dachem<ref>{{cytuj książkę | imię = Kazimierz | nazwisko = Imieliński | autor link = Kazimierz Imieliński | tytuł = Manowce seksu. Prostytucja. | wydawca = Wydawnictwo Res Polona | miejsce = Łódź | rok = 1990 | strony = 18 | cytat = }}</ref>. Wyraz ''bordel'' trafił do polszczyzny z języka włoskiego (''bordello'') razem z [[Włoszczyzna|włoszczyzną]] w czasach [[Bona Sforza|królowej Bony]].

 

 

== Urbanistyka, architektura i prawo budowlane ==