Chordofony smyczkowe: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
przeniesienie części ostatniej edycji do historii i lekka jej wikizacja |
||
Linia 1:
{{Źródła|data=2011-03}}
Już w krajach starożytnych, przede wszystkim w Azji, istniały instrumenty smyczkowe, ale z pewnością są one znacznie młodsze od szarpanych. ▼
Gdy Polscy lutnicy zobaczyli lirę, przywiezioną w 1518roku przez królową Bonę, zmienili nieco kształt gęśli. Nadali im też nazwę ''skrzypce''. Jeden z najsłynniejszych wówczas teoretyków muzyki, Martinius Agricola, wychwalał w swoim traktacie, subtelny i miły dla ucha dźwięk polskich skrzypiec. ▼
[[Plik:Three bow frogs.jpg|thumb|Żabki w smyczku: skrzypcowym, altówkowym i wiolonczelowym]]'''Instrument smyczkowy''' – [[instrument muzyczny]] z grupy [[Chordofony|chordofonów]], w których struna wprowadzana jest w stan wibracji za pomocą [[Smyczek (muzyka)|smyczka]], przesuwanego po strunie – ''legato'', ''detaché'', lub uderzając w nią włosiem – ''spiccato''. Inną metodą wydobycia dźwięku z instrumentu smyczkowego jest ''col legno'' - czyli uderzenie struny drzewcem smyczka lub ''pizzicato'', czyli szarpniecie struny palcem oraz klang (''pizzicato bartokowskie'', ''pizzicato à la Bartók'') – szarpnięcie struny tak silne, by uderzyła o gryf.
Linia 41 ⟶ 32:
** [[skrzypce elektryczne]]
** [[kontrabas elektryczny]]
== Historia ==
▲
▲Polska nie pozostawała w tyle za innymi krajami – w naszych miastach i wsiach konstruowano nie znane za granicą [[gęśle]]. Gdy Polscy lutnicy zobaczyli [[lira|lirę]], przywiezioną w
== Zobacz też ==
|