|
'''''Godność ''''' – film z [[1984 w filmie|1984]] roku w reżyserii [[Roman Wionczek|Romana Wionczka]]. Najważniejszy obraz propagandy antysolidarnościowej czasu [[stan wojenny w Polsce| stanu wojennego]].
Film „Godność” spotkał się dużą falą krytyki ze względu na słaby poziom artystyczny. Mimo to w lutym 1987 r. miałamiał swoją premię jego sequel „[[Czas nadziei]]”<ref>[[Andrzej Zawistowski]], Męka i zmartwychwstanie Karola Szostaka czyli „Solidarność” w oczach partyjnego reżysera, „[[Mówią Wieki]]”, 2012, nr 12, s. 36-41.</ref>. ▼== Opis fabuły ==
Scenariusz „Godności” oparto na autentycznej historii, która zdarzyła się w Fabryce Amortyzatorów „Polmo” w [[Krosno|Krośnie]]. W październiku 1981 r. doszło tam do konfliktu zakładowej komórki [[Solidarność|Solidarności]] z przewodniczącym Związku Zawodowego Metalowców Józefem Topolskim. Miał on domalować na transparencie z napisem „do prawdy przez [[Solidarność|Solidarności]] słowa „naiwni wierzą, że…”. [[Solidarność|Solidarności]] zażądała usunięcia Topolskiego z fabryki – gdy nie zgodziła się na to dyrekcja, został on wywieziony z zakładu na taczce. Prokuratura postawiła kilku działaczom zakładowej [[Solidarność|Solidarności]] zarzuty naruszenia nietykalności osobistej. Ostatecznie sprawa została umorzona po wprowadzeniu stanu wojennego. Do tej historii [[Jerzy Grzymkowski]] dopisał tło, które miało wprost uzasadniać decyzję o wprowadzeniu [[stan wojenny w Polsce| stanu wojennego]]. ▼
== Geneza ==
▲Scenariusz „Godności” oparto na autentycznej historii, która zdarzyła się w Fabryce Amortyzatorów „Polmo” w [[Krosno|Krośnie]]. W październiku 1981 r. doszło tam do konfliktu zakładowej komórki "[[ SolidarnośćNiezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|Solidarności]] " z przewodniczącym Związku Zawodowego Metalowców Józefem Topolskim. Miał on domalować na transparencie z napisem „do prawdy przez [[Solidarność |Solidarności]]" słowa „naiwni„Naiwni wierzą, że…”. [[Solidarność|Działacze "Solidarności ]]" zażądałazażądali usunięcia Topolskiego z fabryki , –a gdy nie zgodziła się na to dyrekcja, został on wywieziony z zakładu na taczce. Prokuratura postawiła kilku działaczom zakładowej [[Solidarność|"Solidarności ]]" zarzuty naruszenia nietykalności osobistej. Ostatecznie sprawa została umorzona po wprowadzeniu stanu wojennego. Do tej historii [[Jerzy Grzymkowski]] dopisał tło, które miało wprost uzasadniać decyzję o wprowadzeniu [[stan wojenny w Polsce| stanu wojennego ]].
== Fabuła ==
Akcja filmu „Godność” osnuta jest wokół historii Karola Szostaka. Powszechnie szanowany, bezpartyjny fachowiec w końcu listopada 1981 r. zostaje wybrany przewodniczącym Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Metalowców. Działacze [[Solidarność|"Solidarności]]" atakują Szostaka, za to, że nie chce brać udziału w organizowanych przez nich strajku. Tłum działaczy [[Solidarność|"Solidarności]]" wiecuje, domagając się usunięcia Szostaka. Zostaje wsadzony na taczkę i wywieziony za bramę fabryki.
Film „Godność” to obraz skupiający w sobie wszystkie główne wątki antysolidarnościowej propagandy [[stan wojenny w Polsce|stanu wojennego]]. Członkowie rodziny Szostaków spierają się o politykę – część z nich popiera [[Solidarność|Solidarności]], część jest jej przeciwna. Popierający PZPR są jednak krytyczni do roli partii z lat wcześniejszych. Szczególnie krytykowana jest gierkowska propaganda sukcesu. Uważają, iż [[Solidarność|Solidarności]] to związek, który powstał ze zdrowego protestu klasy robotniczej. Działacze „Metalowców” podkreślają, iż ich związek narodził się z tego samego protestu. Jednak ekranowa [[Solidarność]] to przede wszystkim młodzi, nieodpowiedzialni ludzie, zasłaniający się symbolami religijnymi. Natomiast branżowcy to ludzi dojrzali, rozumiejący powagę sytuacji, zarówno ideowcy partyjni jak i bezpartyjni robotnicy. Te dwie grupy mogłyby się jednak porozumieć, jednak uniemożliwia im to doradca zakładowej [[Solidarność|Solidarności]] mecenas Kazimierz Franczuk. To zdecydowanie negatywna postać, stojąca zawsze tuż za plecami szefa zakładowej struktur związków. Wymowa filmu jest więc jednoznaczna – [[Solidarność|Solidarności]] została opanowana przez ludzi traktujących jej młodych, niedojrzałych członków jako bezwolne narzędzie w walce politycznej.
▲Film „Godność” spotkał się dużą falą krytyki ze względu na słaby poziom artystyczny. Mimo to w lutym 1987 r. miała swoją premię jego sequel „[[Czas nadziei]]”<ref>[[Andrzej Zawistowski]], Męka i zmartwychwstanie Karola Szostaka czyli „Solidarność” w oczach partyjnego reżysera, „[[Mówią Wieki]]”, 2012, nr 12, s. 36-41.</ref>.
== Obsada ==
* [[Jerzy Aleksander Braszka]] – Karol Szostak ▼* [[Edward Sosna]] – Waldemar Rzepiński, zięć Szostaków
* [[Magdalena Celówna]] – Bożena Rzepińska
* [[Halina Kossobudzka]] – Szostakowa
▲* [[Jerzy Aleksander Braszka]] – Karol Szostak
* [[Bogusław Sar]] – Jędrek Szostak
* [[Piotr Krasicki]] – Marcin Rzepiński
== Linki zewnętrzne ==
* {{filmpolski|tytuł|121066|Godność}}
* {{imdb|film|0089211|Godność}}
* {{Filmweb|tytuł|95451|Godność}}
[[Kategoria:Filmy z 1984 roku]]
| 