Władysław Zambrzycki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+info o nieopublikowanej powieści |
korekta |
||
Linia 3:
Studiował w [[Belgia|Belgii]], co znalazło odbicie w powieściach ''Mgła nad Skaldą'' i ''Kaskada Franchimont''. W Warszawie pracował jako dziennikarz, w okresie międzywojennym byl sprawozdawcą sądowym. Napisał na podstawie tych doświadczeń humoreski wydane jako zbiór ''Większa z kropelkami'' ([[1929]]). Był więc niejako poprzednikiem [[Stefan Wiechecki|Stefana Wiecheckiego]]. Największą popularność zyskał jednak jako pisarz, autor powieści ''Nasza Pani Radosna'' ([[1931]]), która opisuje przygody głównych bohaterów przeniesionych w cudowny sposób do [[Pompeje|Pompei]].
Po wojnie był dziennikarzem ''[[Express Wieczorny|Ekspresu Wieczornego]]''. Wydał kilka powieści: wspomnianą ''Mgłę nad Skaldą'' ([[1947]], której nową wersją jest ''Kaskada Franchimont'' z [[1962]]), a także powieść historyczną z okresu [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]] ''Pamiętnik Filipka'' ([[1956]]) oraz ''Kwaterę bożych pomyleńców'' ([[1959]]), w której pogoda i humor uwypuklają tragizm [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]]
Napisana w [[1952]] r. powieść ''Oficyna Elerta'', dotykająca stosunków Rzeczypospolitej z Moskwą w [[XVII]] w., ze względów [[cenzura]]lnych nie została opublikowana.
Książki Zambrzyckiego, napisane żywym językiem, przepełnione są sympatią do ludzi i świata. Jak napisał [[Piotr Kuncewicz]] (''Agonia i nadzieja'' t. IV): "książki Zambrzyckiego [...] usiłują w koszmarze świata stworzyć enklawę piękna i rozumu".
| |||