Francusko-Polskie Towarzystwo Kolejowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
robot pracowicie zamienia tekst (PKP -> Polskie Koleje Państwowe) [operator: Therud] |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 26:
Budowa [[Magistrala węglowa|magistrali węglowej]] do [[1930]] odbywała się na koszt państwa. Po zaistnieniu jesienią [[1928]] [[Wielki kryzys|światowego kryzysu gospodarczego]], pojawiły się trudności z ukończeniem inwestycji ze środków bieżących [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]]. W tej sytuacji rząd polski oddał budowę środkowego odcinka magistrali specjalnie powołanemu do życia '''Francusko-Polskiemu Towarzystwu Kolejowemu S.A. ''' (fr. ''Compagnie Franco-Polonaise de Chemins de Fer''). Towarzystwo powstało 21 kwietnia [[1931]] w [[Paryż]]u. Udziałowcami byli: ze strony polskiej Bank Gospodarstwa Krajowego, a ze strony francuskiej Banque des Pays du Nord oraz koncern metalurgiczno-zbrojeniowy Schneider et Creusot, wchodzący od [[1924]] w skład Konsorcjum Francusko-Polskiego do budowy [[Port Gdynia|portu w Gdyni]]. Był on również udziałowcem kilku kopalń i hut górnośląskich i z tego powodu był zainteresowany budową portu i usprawnieniem eksportu [[Węgiel kamienny|węgla]] drogą morską do [[Francja|Francji]], uniezależniającej się w ten sposób od dostaw węgla niemieckiego.
Kapitał założycielski wynosił 15 mln franków. Towarzystwo przejęło od Ministerstwa Komunikacji odcinki [[Linia kolejowa nr 131|magistrali węglowej]] [[Herby Nowe]] - [[Inowrocław]] i [[Linia kolejowa nr 201|magistrali węglowej]] [[Nowa Wieś Wielka (województwo kujawsko-pomorskie)|Nowa Wieś Wielka]] - [[Bydgoszcz Wschód Towarowa]] - [[Gdynia Port]] w celu dokończenia ich budowy i eksploatacji oraz [[Linia kolejowa nr 146|odgałęzienie]] z [[Chorzew Siemkowice|Chorzewa Siemkowic]] do [[Wyczerpy-Aniołów|Wyczerp]], w celu całkowitej budowy i eksploatacji (Dz.U. nr 40 poz. 350))<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1931|numer=40|pozycja=350|Ustawa z dnia 27 kwietnia 1931 r.}}</ref>. Towarzystwo miało eksploatować linię przez 40 lat, przy czym rządowi polskiemu przysługiwało prawo wykupu po 20 latach. Zastrzeżono w umowie, że kolej będzie budowana przy użyciu materiałów krajowych i zatrudnieniu polskich robotników. Kolej polska miała zagwarantowaną swobodę ruchu na magistrali, a [[Ministerstwo Komunikacji]] duże uprawnienia w zakresie eksploatacji kolei. Spółka zobowiązała się do świadczeń na rzecz przewozów pocztowych i wojskowych na tych samych zasadach, co [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]].
W celu sfinansowania inwestycji Towarzystwo zobowiązało się zaciągnąć pożyczkę w banku francuskim, której rząd polski był tylko poręczycielem. Była to najtańsza pożyczka długoterminowa, jaką wówczas można było otrzymać, oprocentowanie jej w stosunku rocznym wynosiło 9,3 %. Transakcja pożyczkowa polegała na tym, że spółka zobowiązała się emitować na rynku francuskim [[obligacje]] na sumę 1100 mln [[Frank francuski|franków]]. Wysokość emisji pierwszej raty pożyczki została ustalona na 400 mln franków i zrealizowana w maju [[1931]]. Następne dwie raty pożyczki nie doszły do skutku w przewidzianym terminie (do 1 maja [[1932]] – 300 mln franków i do 1 maja [[1934]] – 400 mln franków) z powodu niekorzystnego stanu rynku pieniężnego we [[Francja|Francji]].
Linia 40:
* [[Linia kolejowa nr 131]]
* [[Linia kolejowa nr 201]]
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
| |||