Fort reditowy: Różnice pomiędzy wersjami

 

Były to dzieła samodzielne lub części obwodu obronnego, typowe dla poligonalnego systemu obronnego. Przeznaczone były zarówno do obrony dalekiej ogniem artyleryjskim, jak również bliskiej (ogniem działowym lub piechoty). Od [[przedpole|przedpola]] reditę osłaniał wał, najczęściej pięciokątny, z [[kaponiera]]mi. Zapole chronił wał z kaponierą szyjową{{r|b520}}. Dzięki zwielokrotnieniu przeszkód (wał, fosa, wał, ściana redity, wewnętrzny dziedziniec redity), chronionych stanowiskami obronnymi, był przystosowany do głębokiej i uporczywej obrony{{r|warownie}}.

 

 

Na skutek wzrostu siły rażenia pocisków artyleryjskich, odkryte mury redit stały się zbyt wrażliwe na uszkodzenia. Z tego względu stopniowo rezygnowano z murowanego śródszańca, by zmienić ją w przykryte ziemią [[koszary szyjowe]], a stanowiska artylerii przenieść na wał ziemny, co doprowadziło do powstania [[fort artyleryjski|fortu artyleryjskiego]]{{r|b159}}.