'''Piotr Kobylański''' (ok. [[1823]]-[[1868]]) – adwokat, członek [[Rząd Narodowy (powstanie styczniowe)|Rządu Narodowego]] w [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]].
Po ukończeniu prawa w [[Sankt Petersburg]]u został sekretarzem I Departamentu Senatu [[Rosja|Rosji]]. Od [[1851]] przebywał w [[Warszawa|Warszawie]], w [[1857]] został radcą dworu i wiceprezesem Trybunału Handlowego. Po masakrze demonstrantów przez wojsko rosyjskie [[27 lutego]] [[1861]] podał się do dymisji ze stanowisk rządowych. W maju [[1863]] został szefem Wydziału Spraw Wewnętrznych [[Rząd Narodowy (czerwonych prawników)|Rządu Narodowego]]. Był autorem dekretu o trybunałach rewolucyjnych. [[Rząd Narodowy (Karola Majewskiego)|Kolejny rząd]] pod prezesurą [[Karol Majewski|Karola Majewskiego]] powierzył mu funkcję prokuratora przy Trybunale Rewolucyjnym. We wrześniu wszedł w skład rządu, obejmując referaty skarbu i prasy. [[1 listopada]] zrezygnował z udziału w pracach rządu opuścił Warszawę. W marcu [[1864]] został aresztowany w [[Wiedeń|Wiedniu]] i wydany władzom rosyjskim. Uwięziony w [[Cytadela Warszawska|Cytadeli Warszawskiej]]. Obciążony zeznaniami [[Oskar Awejde|Oskara Awejde]]. Skazany wyrokiem sądu wojennego na karę śmierci, zamienioną na 15 lat ciężkich robót w kopalniach na [[katorga|katordze]]. Zesłany na [[Syberia|Syberię]]. Zmarł w [[Usole Syberyjskie|Usolu]].
