Elekcja 1632: Różnice pomiędzy wersjami

 

==Elekcja==

Podobnie jak podczas ostatniej [[Elekcja 1587|elekcji]] zarówno magnaci katoliccy jak i protestanccy zjawili się z własnymi oddziałami zbrojnymi. Po kilku dniach wybrano marszałka sejmu, którym został [[Jakub Sobieski]], parlamentarzysta z dużym doświadczeniem, dobry mediator i tolerancyjny katolik, który mógł zapobiec ewentualnemu konfliktowi zbrojnemu między katolikami, a dysydentami.<ref>Z. Trawicka, ''Jakub Sobieski 1591-1646. Studium z dziejów warstwy magnackiej doby Wazów'', Kraków 2007, s. 155.</ref> Podobnie jak na sejmie konwokacyjnym, sejm elekcyjny zdominowały problemy wyznaniowe. Powstały trzy komisje do rozwiązania bieżących spraw, a te na które się zgodzono, czyli m.in. zagwarantowanie wolnej elekcji, utrzymanie pokoju religijnego, zobowiązanie do mediacji między unitami, a dyzunitami oraz zakaz rozpoczynania wojny bez zgody sejmu weszły do paktów konwentów.<ref>Z. Trawicka, Jakub Sobieski 1591-1646, s. 157</ref> Resztę postulatów wpisano w reces, czyli dokument nakładający obowiązek rozpatrzenia tych spraw w pierwszej kolejności podczas następnego sejmu, w tym przypadku sejmu koronacyjnego.<ref> U. Augustyniak, Historia Polski 1572-1795, s. 632.</ref>

 

Kandydatura Władysława Wazy była oczywista. Jego bracia: Jan Kazimierz, Jan Albert i Karol Ferdynand poparli go i pojawiali się w towarzystwie najstarszego królewicza. Władysław posiadał poparcie papieża (w osobie posła Honorata Viscontiego) oraz cesarza (reprezentowanego przez Juliusza Neidharda). Jednocześnie królewicz podczas sejmu elekcyjnego angażował się w spory wyznaniowe dążąc do ugody i porozumiewał się z najbardziej wpływowymi urzędnikami w państwie, podnosząc swój autorytet i szanse na wybór. Sama elekcja odbyła się [[8 listopada]] i ze względu na fakt, że nie było żadnego oficjalnego konkurenta nie wzbudziła większych kontrowersji. Wyboru dokonano w pół godziny.<ref> S. Grzybowski, ''Dzieje Polski i Litwy (1506-1648)'', w: Wielka Historia Polski pod redakcją S. Grodziskiego, Kraków 2003, s. 673.</ref> Posłowie szwedzcy Steno Bielke, Jan Nikodem Ahausen i burmistrz [[Ryga|Rygi]] Jan Olrich, którzy mieli zgłosić kandydaturę Gustawa Adolfa w celu wywołania zamieszania zrezygnowali z tego.<ref>Z. Trawicka, Jakub Sobieski 1591-1646, s. 157.</ref> [[6 lutego]] [[1649]] roku odbyła się koronacja Władysława IV Wazy na króla Polski i wielkiego księcia Litwy.

 

 

==Zobacz też==