Wersja z 02:09, 18 mar 2013 edytuj Addbot (dyskusja \| edycje) 748 218 edycji m Bot: Przenoszę linki interwiki (6) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1365980 ← poprzednia edycja		Wersja z 20:10, 31 mar 2013 edytuj anuluj edycję Buldożer (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 215 969 edycji m →‎Kariera bokserska: lit., WP:SK następna edycja →
Linia 33: == Kariera bokserska == Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1969. Zwyciężył w swych pierwszych 26 walkach. Zdobył w tym czasie tytuł mistrza [[Portoryko]] w wadze lekkiej i wygrał z takimi zawodnikami, jak [[Josue Marquez]] (dwukrotnie), [[Victor Ortiz (ur. 1951)\|Victor Ortiz]] i [[Leonel Hernández]], którzy później walczyli o tytuły mistrza świata. Pierwszej porażki doznał 10 grudnia 1971 z rąk [[Antonio Gómez (bokser)\|Antonio ~~Gómez~~Gómeza]]a, byłego mistrza świata wagi piórkowej. W 1972 pokonał m.in. po raz trzeci Marqueza, a 17 listopada w [[Madison Square Garden]] w [[Nowy Jork\|Nowym Jorku]] pokonał na punkty w walce towarzyskiej ówczesnego mistrza świata wagi lekkiej federacji [[World Boxing Association\|WBA]] [[Roberto Durán]]a, który zaliczył [[nokdaun]] w 1. rundzie. Była to pierwsza porażka w karierze Durána. W 1973 de Jesús zdobył tytuł mistrza ''North American Boxing Federation'' (NABF) w wadze lekkiej. Linia 39: 7 stycznia 1971 w [[San Juan]] [[Nokaut\|znokautował]] byłego mistrza świata wagi junior półśredniej [[Alfonso Frazer\|Alfonso "Peppermint" Frazera]] w 10. rundzie, a 16 marca tego roku w mieście [[Panama (miasto)\|Panama]] spróbował odebrać tytuł mistrza świata WBA w wadze lekkiej Duránowi, jednak został znokautowany w 11. rundzie. Po kilku wygranych walkach ponownie zaatakował tytuł mistrza świata WBA, tym razem w wadze junior półśredniej, ale przegrał na punkty z broniącym tytułu [[Antonio Cervantes]]em 17 maja 1975 w Panamie. Po raz trzeci zmierzył się o pas mistrza świata, tym razem federacji [[World Boxing Council\|WBC]] w wadze lekkiej, 8 maja 1976 w [[~~Bayamon~~Bayamón]] z czempionem [[Guts Ishimatsu\|Gutsem Ishimatsu]], którego jednogłośnie pokonał na punkty. Skutecznie bronił tytułu wygrywając z [[Hector Medina\|Hectorem Mediną]] 10 września 1976 przez nokaut w 7. rundzie, z [[Buzzsaw Yamabe\|Buzzsawem Yamabe]] 12 lutego 1977 przez [[Nokaut\|techniczny nokaut]] w 6. rundzie i z [[Vicente Mijares]]em 25 czerwca 1977 przez techniczny nokaut w 11. rundzie. Wszystkie te walki odbyły się w ~~Bayamon~~Bayamón. 21 pierwszego stycznia 1978 w [[Caesars Palace]] w [[Las Vegas]] de Jesús stoczył trzecią walkę z Roberto Duránem. Stawką był zunifikowany tytuł mistrza świata wagi lekkiej (WBA i WBC). Durán zwyciężył przez techniczny nokaut w 12. rundzie.

Esteban de Jesús: Różnice pomiędzy wersjami