'''Uładzimir Sieńka''', [[język białoruski|biał.]] Уладзімір Сенька (ur. 21 lipca [[1918]] r. w [[Nowy Świerżeń|Nowym Swierżeniu]], zm. 2 lutego [[1997]] r. w [[Niemcy|RFN]]) – białoruski działacz i publicysta, niepodległościowykolaborant niemiecki, komendant [[Białoruska Policja Pomocnicza|Białoruskiej Policji Pomocniczej]] w powiecie nieświeskim podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], oficer wywiadu [[Bundeswehra|Bundeswehry]] w okresie powojennym
Studiował na Uniwersytecie Wileńskim. Działał w Białoruskim Związku Studenckim. Został zmobilizowany do [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]]. Przeszedł przeszkolenie w [[Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty|Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty]] w [[Zambrów|Zambrowie]]. Po zajęciu [[Zachodniawschodnich Białoruś|Zachodniejterenów Białorusi]]II Rzeczpospolitej przez wojska sowieckie we wrześniu [[1939]] r., pracował na tych terenach jako nauczyciel. Podczas okupacji niemieckiej był komendantem Białoruskiej Policji Pomocniczej w powiecie nieświeskim. Jedcześnie należał do konspiracyjnej [[Białoruska Partia Niepodległościowa|Białoruskiej Partii Niepodległościowej]]. Latem [[1944]] r. ewakuował się do [[III Rzesza|Niemiec]]. Po zakończeniu wojny w latach [[1947]]-[[1948]] pełnił funkcję dyrektora białoruskiego gimnazjum im. Maksima Bagdanowicza w [[Dolna Saksonia|Dolnej Saksonii]]. Następnie służył w stopniu majora w wywiadzie Bundeswehry. Redagował po niemiecku biuletyny o sytuacji na sowieckiejterenie [[Białoruś|Białorusi]]Białoruskiej SRR przeznaczone dla zachodnioniemieckiego instytutu naukowo-badawczego. Ponadto wydawał w języku białoruskim czasopismo "Жыве Беларусь!". Wstąpił do [[Białoruski Ruch Wyzwoleńczy|Białoruskiego Ruchu Wyzwoleńczego]] (BWR). 8 lutego [[1954]] r. został mianowany kierownikiem Sztabu Głównego Ruchu przez skonfliktowanego z dotychczasowym kierownictwem organizacji szefa [[Białoruska Centralna Rada|Białoruskiej Centralnej Rady]] (BCR) [[Radosław Ostrowski|Radosława Ostrowskiego]]. 27 października tego roku plenum i kolegium BCR "zlikwidowały" BWR, powołując na jego miejsce [[Białoruski Front Wyzwoleńczy]]. Osłabiony BWR rozpadł się na małe grupy. Na ich czele stał formalnie mjr U. Sieńka, ale faktycznie jego władza była iluzoryczna. Uczestniczył on w przerzucaniu na sowieckąobszar [[Białoruś]]Białoruskiej SRR agentów i grup zbrojnych. W [[1963]] r. władze [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] zwróciły się do Niemców o ekstradycję mjr. U. Sieńki, ale została ona odrzucona.
