|
|powstanie = 1970, [[Wielka Brytania]].
|instrumenty = [[gitara]], [[gitara basowa]], [[perkusja]], [[pianino]], [[saksofon]]y, [[syntezator]]y, [[instrumenty smyczkowe]]
|popularnosc = duża popularność w Wielkiej Brytanii w latach 70. i różne poziomy sukcesu w innych krajach
|pokrewne = [[punk rock]], [[rock gotycki]], [[new wave]], [[pub rock]], [[visual kei]], [[schaffel]]
|podgatunki =
[[Plik:David-Bowie Early.jpg|thumb|190px|left|[[David Bowie]] podczas trasy koncertowej ''Ziggy Stardust'']]
Angielskie słowo ''glamour'' oznacza -– urok, czar, blask, przepych. Właśnie te dwa ostatnie znaczenia najlepiej określają ten styl w muzyce rockowej. Przepych stał się nieodłączną cechą rocka od początków [[psychodeliczny rock|rocka psychodelicznego]]. Nawet poważni artyści rockowi ulegali temu trendowi. Na przykład [[Rick Wakeman]] zwykł zakładać na koncertach długą po kostki szatę utkaną z tysięcy srebrnych cekinów. Pragnienie oczarowania widza stało się nieodłącznym celem rockowych przedstawień. Trend ten został przerwany dopiero przez [[Punk|punk rock]]. Muzycy punkowi raczej wyznawali estetykę [[turpizm|turpistyczną]]. ''Glam Rock'' był stylem, w którym przepych i pragnienie oczarowania widza stawało się istotnym celem, czasami nawet spychając treść muzyczną w tło. Pionierami glam rocka była legendarna angielska grupa [[T. Rex]] oraz [[David Bowie]], [[Jobriath]] i [[Gary Glitter]], [[KISSKiss (grupa muzyczna)|Kiss]]. Do grona muzyków związanych z tym stylem można zaliczyć także [[Queen]]. W niektórych źródłach glam rock uznawany jest za wyłącznie brytyjski styl, a jej amerykańskiej odmianie nadawane jest miano [[hair metal]]. Oba te style blisko związane są ze stylem [[rock stadionowy|rocka stadionowego]].
W tradycyjnej świadomości przyjmuje się, że wybuchem epoki glam rocka było ukazanie się 6 czerwca 1972 r. albumu [[The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars]], gdzie w swoje ''alter ego'' o nazwisku [[Ziggy Stardust]] wcielił się [[David Bowie]].
|
