Konfederacja (historia Polski): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Liburna (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 3:
Charakterystyczną cechą konfederacji była przynależność imienna; spis jej członków sporządzano w akcie jej zawiązania. Jako że zawiązanie następowało dla realizacji z góry określonego celu, konfederacja miała charakter czasowy.
 
Pierwszymi== Początki =tego typu związkami były konfederacje miejskie, powoływane w latach 1298, 1302, 1310, 1350 przez miasta [[Wielkopolska|Wielkopolski]]. Miały na celu m.in. ochronę bezpieczeństwa handlu i spokoju publicznego poprzez tępienie [[rozbój|rozboju]] na drogach. Konfederacja z 1350 roku przewidywała odbywanie wspólnych narad w razie niebezpieczeństwa, grożącego któremuś ze skonfederowanych miast.
== Początki ==
Pierwszymi tego typu związkami były konfederacje miejskie, powoływane w latach 1298, 1302, 1310, 1350 przez miasta [[Wielkopolska|Wielkopolski]]. Miały na celu m.in. ochronę bezpieczeństwa handlu i spokoju publicznego poprzez tępienie [[rozbój|rozboju]] na drogach. Konfederacja z 1350 roku przewidywała odbywanie wspólnych narad w razie niebezpieczeństwa, grożącego któremuś ze skonfederowanych miast.
 
Konfederacje wyłącznie rycerskie powstały w Polsce w drugiej połowie XIV wieku. Zwoływane były w obronie swobód szlacheckich przeciwko władzy centralnej, wpływom duchowieństwa i rozwojowi [[husyci|husytyzmu]]. W 1407 roku, w reakcji na zawiązanie konfederacji rycerskiej przeciwnej roszczeniom kleru, dotyczącym dziesięcin i sądownictwa, duchowieństwo zawiązało własną konfederację.