Rozmaz krwi: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m →‎Historia: poprawki merytoryczne
Linia 9:
[[Gabriel Andral]] jako pierwszy systematycznie wykorzystywał rozmazy do badania komórek krwi. Technika przygotowania preparatu polegała na nałożeniu kropli krwi na szkiełko i rozprowadzenia jej silnych podmuchem powietrza w celu uzyskania cienkiej warstwy komórek. W [[1882]] technika ta została zastąpiona przez Norrisa metodą stosowaną do dzisiaj<ref name="Bessis">{{Cytuj książkę | nazwisko = Bessis | imię = Marcel | tytuł = Blood Smears Reinterpreted (wydanie elektroniczne) | data = 1977 | wydawca = Springer | miejsce = Berlin, Heidelberg | isbn = 978-3-642-66094-8 | strony = 217-229 | język = en }}</ref>.
 
[[Paul Ehrlich]] w [[19791879]] wprowadził pojęcie rozmazu ([[Język niemiecki|niem.]] ''Ausstrich''), a 8 lat rozpoczął badania nad zastosowaniem barwień – początkowo z zastosowaniem jednej substancji, później mieszaniny barwników. Pozwoliło to zróżnicować leukocyty na podstawie odmiennego wybarwienia ziarnistości na:
* [[Eozynofil|granulocyty kwasochłonne]]
* [[Bazofil|granulocyty zasadochłonne]]