Długi dom: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wiking to zawód, nie etnos |
|||
Linia 8:
U Irokezów długi dom posiadał prostą lecz dość trwałą konstrukcję na planie wydłużonego prostokąta opartą na wbitych w ziemię pionowo drewnianych palach lub deskach. Ściany tworzyły poprzeczne deski. Dwuspadowy lub łukowaty dach posiadał otwory dymne. Dach oraz ściany uszczelnione były gałęziami kory, zwykle brzozowej.
W przeszłości były to budowle charakterystyczne m.in. dla stałych osiedli [[Irokezi|Irokezów]] i innych [[Indianie|indiańskich]] plemion [[Wschodnia Kraina Lasów|Wschodniej Krainy Lasów]] oraz plemion [[Wybrzeże Północno-Zachodnie|Wybrzeża Północno-Zachodniego]] w [[Ameryka Północna|Ameryce Północnej]]. Długie domy w Ameryce Północnej posiadały jedno lub dwa wejścia w ścianach szczytowych (najdłuższe miewały też wejścia w ścianach bocznych) i miały wydzielone wnęki lub pomieszczenia przeznaczone dla kilku spokrewnionych ze sobą rodzin. Mogły liczyć do 100 m długości i od 5 do 7 m szerokości. U Irokezów długie domy miały dwa wejścia, ich długość wynosiła zwykle ok 25 m, a szerokość i wysokość ok. 5 m. Nad [[
Długie domy nie miały okien, jedynie niewielkie otwory w dachu, którymi wydobywał się dym z ognisk rozpalanych w wiodącym przez środek domu przejściu i używanych zwykle przez kilka rodzin (u Irokezów) lub pojedyncze rodziny (nad Pacyfikiem). W rodzinnych pomieszczeniach po obu stronach korytarza znajdowały się m.in. drewniane platformy do spania i drewniane podłogi. W Ameryce Północnej długie domy budowane były od czasów poprzedzających kontakty [[Indianie Ameryki Północnej|Indian Ameryki Północnej]] z Europejczykami po czasy współczesne, gdy odtwarzane są w [[skansen]]ach i służą jako miejsca spotkań, edukacji oraz tradycyjnych uroczystości lokalnych społeczności [[Tubylczy Amerykanie|tubylczych Amerykanów]] z [[Rezerwat Indian|rezerwatów Indian]].
| |||