Elastooptyka: Różnice pomiędzy wersjami

'''Elastooptyka''' to zespół [[Eksperyment|metod doświadczalnych]] do badań stanu [[naprężenie|naprężeń]] i [[odkształcenie|odkształceń]] w [[ciało amorficzne|ciałach bezpostaciowych]], normalnie [[izotropowość|izotropowych]] (m.in. [[szkliwo ceramiczne|szkliwa]], [[polimery]], [[celuloid]]), wykazujących pod obciążeniem właściwości [[anizotropia|anizotropowe]], przejawiające się m.in. [[dwójłomność|dwójłomnością optyczną]]. Pod wpływem naprężeń materiały te nabierają cech optycznych [[kryształ]]u jednoosiowego o [[oś optyczna kryształu|osi optycznej]] skierowanej równolegle do kierunku [[rozciąganie|rozciągania]] lub [[ściskanie|ściskania]] i przy oświetleniu [[światło spolaryzowane|światłem spolaryzowanym]], w wyniku zjawiska dwójłomności następuje [[Rozszczepienie światła|rozszczepienie]] światła na dwie składowe i pojawienie się [[Prążki moiré|prążków interferencyjnych]], tworzących dwa charakterystyczne rodzaje linii: [[izoklin]]y i [[izochrom]]y. Na ich podstawie możliwe jest wyznaczenie naprężeń w dowolnym punkcie ciała. Elastooptykę stosuje się głównie do badania naprężeń w częściach maszyn o skomplikowanych kształtach; wykonuje się ich modele z materiału o właściwościach elastooptycznych i poddaje obciążeniom [[analogia|analogicznym]] do rzeczywistych. Elastooptykę wykorzystuje się także do wykrywania szkodliwych naprężeń w przedmiotach [[szkło|szklanych]] i do badania struktur polimerów.